Αποχαιρετισμός στα όπλα

Σταματάω. Αυτό είναι το τελευταίο μου δημοσίευμα σ' αυτό εδώ το blog. Ο "YPEROPTIX" παγώνει και θα παραμείνει ανενεργός.

(Εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ το συμπάθησα ποτέ αυτό το όνομα)

Αυτή μου η απόφαση είναι οριστική και αμετάκλητη. Δεν πρόκειται για κάποια παρόρμηση εν θερμώ, ούτε για ένα μελοδραματικό τέχνασμα που σκοπεύει να ανεβάσει την επισκεψιμότητα μου. Αυτά είναι για άλλους. Απλά νομίζω πως η δουλειά μου στη Μπλογκολάνδη τελείωσε και ειλικρινά δε με ενδιαφέρει να επιδιώξω τίποτα άλλο πέρα από όσα ήδη έχουν συμβεί μέσα σ' αυτές εδώ τις σελίδες. Επίσης, νιώθω πως έχω εκτεθεί ήδη παραπάνω απ' όσο ήθελα αρχικά και πιστεύω πως θα είναι κρίμα να φανεί σε κάποιους ότι εκμεταλλεύτηκα οποιονδήποτε και οτιδήποτε για το προσωπικό μου όφελος. Δε μ' ενδιαφέρει να κυνηγήσω καρότα. Δεν πρόκειται ποτέ να γίνω "μπλογκόλιθος" γιατί δε με εκφράζει καθόλου μια τέτοια φιλοδοξία, ούτε θέλω να μπω στον πειρασμό να αυτολογοκρίνομαι και να καλοπιάνω επισκέπτες προκειμένου να διατηρήσω μια θέση σε κάποιο εικονικό βάθρο.

Ο κύκλος αυτός έκλεισε λοιπόν. Παραδέχομαι πως η εμπειρία αυτών των πέντε τελευταίων μηνών υπήρξε ξεχωριστή. Η αλήθεια είναι ότι έπεσα με τα μούτρα και ασχολήθηκα με πάθος, όπως σε κάθε τι με το οποίο καταπιάνομαι. Είναι στο χαρακτήρα μου ίσως, αν θέλετε μπορείτε να το πείτε και ελάττωμα. Συνειδητοποίησα όμως στην πορεία ότι αυτό που επιθυμώ πιο πολύ είναι να γράφω για τον εαυτό μου αλλά και για να επικοινωνώ με άλλους ανθρώπους. Όπως κάνουν και οι περισσότεροι από εσάς άλλωστε. Σίγουρα όχι για να εκπροσωπώ οποιονδήποτε. Με ποιό δικαίωμα;

Σταματάω κάπου εδώ λοιπόν και επιστρέφω στην "κανονική" ζωή μου. Θα σας παρακολουθώ πού και πού. Σιωπηλά. Ενίοτε θα ξαναμπαίνω για να διαβάζω κανένα περαστικό σχόλιο και να διαμορφώνω τις λίστες με τα links μου. Μπορεί ακόμα και να βάλω επιτέλους αυτά τα tags που ποτέ δεν έβαλα. Δεν υπόσχομαι πολλά.

Να είσαστε όλοι καλά και να συνεχίσετε να γράφετε και να δημοσιεύετε αυτά που σας ευχαριστούν και σας γεμίζουν. Φερθείτε καλά στους επόμενους, γιατί θα υπάρξουν πολλοί ακόμα. Και μια τελευταία συμβουλή, εφόσον μου επιτρέπετε: Να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν ούτε τζεντάι ούτε υπερήρωες σ' αυτό τον κόσμο. Η πραγματική Δύναμη είσαστε εσείς οι ίδιοι. Ενωμένοι.

Ίσως τα ξαναπούμε κάποια άλλη φορά, σε κάποιο άλλο blog, με κάποιο άλλο ψευδώνυμο. Ίσως πάλι και όχι. Σας ευχαριστώ όλους που τόσο καιρό δε με αφήσατε να νιώσω ούτε για μια στιγμή μόνος. Σας το χρωστάω.

Καλή συνέχεια και χάρηκα για τη γνωριμία

Έλικας

Σχετικά με την όλη κινητοποίηση που έγινε την περασμένη εβδομάδα "για την Αμαλία", θα ήθελα να προσθέσω τα εξής:

Οφείλω να συγχαρώ όλους όσους αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια και πίστεψαν ότι μπορεί και αξίζει να γίνει κάτι συλλογικό και δυναμικό στη μνήμη της Αμαλίας. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά που συντόνισαν την όλη κινητοποίηση με ελάχιστες ή καθόλου ώρες ύπνου, σε όλους όσους έγραψαν ή μετέφρασαν κείμενα, πρότειναν διορθώσεις, συμμετείχαν σε αποφάσεις, έστειλαν μαζικά mail, τύπωσαν και μοίρασαν έντυπα, έφτιαξαν βίντεο, έβγαλαν το θέμα στις εφημερίδες και στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ανέρτησαν post στα blog τους ή άφησαν σχόλιο σε κάποιο forum, έκαναν κάποια χρηματική δωρεά ή έγραψαν έστω ένα μήνυμα συμπαράστασης στον αγώνα που όλοι μαζί κάναμε. Σε όλους όσους πίστεψαν και απέδειξαν ότι μπορεί να γίνει. Είσασταν υπέροχοι. Και είσαστε χιλιάδες για να σας τιμήσω όλους έναν-έναν προσωπικά όπως σας αξίζει. Μακάρι να μπορούσα.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι όποια συνέχεια και να επιλέξουμε να δώσουμε, οι δράσεις και οι διαμαρτυρίες μας δεν πρέπει να συνδέονται πια με το όνομα της Αμαλίας Καλυβίνου. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμεί με καπήλευση της μνήμης της (όσο καλές και να είναι οι προθέσεις μας) και θα δημιουργήσει προβλήματα στην οικογένειά της. Επιπλέον, μια οποιαδήποτε μορφή συνέχειας επιβάλλεται να στηρίζεται σε ξεκάθαρες θέσεις και στόχους, αλλά και σε ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες που θα περιλαμβάνουν όλους (bloggers και μη).

Εύχομαι να μη χάσουμε το μέτρο και προσπαθήσουμε να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό που ήδη είμαστε: ένα άναρχο και ανομοιογενές συνοθύλευμα ανθρώπων που τους ένωσε η ανάγκη να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και τις διεκδικήσεις τους για ένα καλύτερο αύριο. Χωρίς θύματα διαφθοράς και γραφειοκρατίας, χωρίς καπελώματα από κόμματα ή άλλα συμφέροντα. Χωρίς βλέψεις για εξουσία και προσωπική προβολή. Όσο κοινότυπο και να ακούγεται, πιστεύω ότι για να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα απ' όλα να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Ας μην παρασυρθούμε από την επιτυχία ενός μοναδικού εγχειρήματος και ακυρώσουμε την ίδια την υπόσταση μας. Είμαστε ελεύθεροι δικτυογράφοι. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Συνεχίζουμε τους αγώνες μας, έχοντας αποδείξει πρώτα απ' όλα στους ίδιους μας τους εαυτούς ότι - σε αντίθεση με την Αμαλία - η ελπίδα τελικά δεν έχει πεθάνει ακόμα σ' αυτή τη χώρα. Για μία ημέρα έστω, υπήρξαμε όλοι αδέλφια. Μη διανοηθείτε να το ξεχάσετε αυτό. Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας το πάρει ή να το μετατρέψει σε κάτι διαφορετικό. Είναι δικό σας γιατί το παλέψατε και το κερδίσατε. Όλοι μαζί.

Καλή δύναμη σε όλους και όλες. Ακόμα και σε όσους επέλεξαν να μη στηρίξουν αυτή την κινητοποίηση.

Υ.Γ.1: Θερμή παράκληση προς όσους γνωρίζουν το πραγματικό μου ονοματεπώνυμο να σεβαστούν την επιθυμία μου και να μην το αφήσουν να διαρρεύσει σε τρίτους. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που δε σκοπεύω να απαντήσω σε προσωπικά mail.

Υ.Γ.2: Για το θέμα του Αντώνη Τσιπρόπουλου και της δίκης εναντίον του Blogme.gr έχω ήδη υπογράψει επώνυμα ότι συμπαραστέκομαι. Προτρέπω όσους δεν το έχουν κάνει ήδη να κάνουν το ίδιο. Ελπίζω ότι αυτή τη φορά δε θα χρειαστεί κάποια μαζική κινητοποίηση όπως έγινε με την Αμαλία. Εκτός βέβαια αν βγει καταδικαστική απόφαση...

..............................................................................................................

Update (13-6-07): Πιστεύετε στη μετενσάρκωση;

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)


«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

• ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

• ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

• ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

• ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

• ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

• ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Λίγες ώρες μείνανε...

Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με την κινητοποίηση για την Αμαλία είναι πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Ειλικρινά, δεν περίμενα ποτέ ότι η ανταπόκριση θα ήταν τόσο μαζική. Ούτε η διάθεση για συμμετοχή. Κείμενα, banners, δελτία τύπου, φυλλάδια, μεταφράσεις, e-mails... Οι τελευταίες πυρετώδεις προετοιμασίες για αύριο. Σε λίγες ώρες δηλαδή. Το μόνο που θέλω να παρακαλέσω είναι να παραμείνουμε ενωμένοι. Ακόμα κι αν επιλέξετε να δημοσιεύσετε δικά σας κείμενα, τουλάχιστον βάλτε στο αυριανό post σας τον ίδιο τίτλο: "Για την Αμαλία". Αν σκοπεύετε να στείλετε mail, καλό θα ήταν να στείλετε το κείμενο που δημοσιεύεται στο προηγούμενο post, καθώς είναι αποτέλεσμα συλλογικής και προσεκτικής προσπάθειας. Οδηγίες για κάθε ενδιαφερόμενο, λίστες με ηλεκτρονικές διευθύνσεις, καθώς και όλα τα κείμενα και τα banners (στα ελληνικά, αγγλικά, κλπ) θα βρείτε στο καινούργιο site που ανοίξαμε για αυτό το σκοπό, το giatinamalia-blog.blogspot.com.

Θέλω μόνο να ξεκαθαρίσω κάτι. Ποτέ δεν υπήρξε προσωπική μου υπόθεση αυτή η ιστορία. Έχει πάψει να είναι καν μια ομαδική συνεργασία. Ανήκει σε όλους μας. Ο γενικός συντονισμός της όλης προσπάθειας έχει μεταφερθεί πλεόν στο giatinamalia-blog.blogspot.com. Σας καλώ να στηρίξετε με κάθε τρόπο τα παιδιά που έχουν ξενυχτήσει για να πραγματοποιηθεί αυτή η κινητοποίηση. Ακόμα κι αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε απολύτως τίποτα αξίζει. Για την Αμαλία αλλά και για όλους μας.

Σας ευχαριστώ.

Υ.Γ.1: Με τα κείμενα και τις μεταφράσεις είμαστε ΟΚ. Χρειαζόμαστε κυρίως βοήθεια στην ενημέρωση των bloggers καθώς και στη διανομή φυλλαδίων έξω από νοσοκομεία και ιατρικές σχολές. Ενημερωθείτε σχετικά στα σχόλια του giatinamalia-blog.blogspot.com.
Υ.Γ.2: ΠΡΟΣΟΧΗ! Εάν σκοπεύετε να πάρετε τηλέφωνο αύριο σε υπηρεσίες και υπουργεία για να διαμαρτυρηθείτε, μην κάνετε το λάθος να τηλεφωνήσετε σε νοσοκομεία ή ιατρεία γιατί θα μπλοκάρουν οι γραμμές και θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Υ.Γ.3: Αυτή η προσπάθεια ΔΕΝ στηρίζει ενέργειες αντεκδίκησης. Η δημοσίευση ονομάτων γιατρών "που τα παίρνουν" και άλλοι τραμπουκισμοί θα ακυρώσουν όλο τον αγώνα που κάναμε και θα αμαυρώσουν τη μνήμη της Αμαλίας.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΑΜΑΛΙΑ

Αυτό είναι το προτεινόμενο κείμενο για τη συλλογική κινητοποίηση σχετικά με την Αμαλία. Το κείμενο αυτό θα αναρτηθεί την Παρασκευή 1η Ιουνίου (και όχι πιο πριν) στα blogs όσων επιθυμούν (όσοι δε θέλουν, ας βάλουν τουλάχιστον στο κείμενο που θα δημοσιεύσουν την Παρασκευή τον τίτλο "Για την Αμαλία"). Επίσης, αυτό είναι το κείμενο που θα σταλεί την Παρασκευή με e-mail προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις. Για πλήρεις λίστες διευθύνσεων ανατρέξτε στα blogs του pølsemannen, της aphrodite και της athena (αν υπάρχει και κάποιος άλλος, ενημερώστε με για να τον προσθέσω). Όσον αφορά το banner, απ' ό,τι καταλαβαίνω οι μισοί χρησιμοποιούν αυτό του Γιώργου Κρόγια και οι άλλοι μισοί αυτό του arkoudos. Καλό θα ήταν να υπάρχει ένα και μοναδικό banner, αλλά φαίνεται πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.

-----------------------------------------------------------

UPDATE (31-5-07, 11.45): Το παρακάτω κείμενο είναι το ΤΕΛΙΚΟ (μετά από ομαδική εργασία). ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΤΕ (σημειώστε μόνο ότι οι παρατηρήσεις είναι με κίτρινο χρώμα, οπότε αποφύγετε να αντιγράψετε κι αυτές).

Επίσης, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι έχουμε ανοίξει ένα προσωρινό blog για την τελική φάση του συντονισμού της όλης προσπάθειας, με τίτλο Για την Αμαλία. Όσοι θέλετε να συνεισφέρετε ώστε να δικαιωθεί κάποτε ο αγώνας της Αμαλίας, μπορείτε να ενημερωθείτε από εκεί για όλες τις λεπτομέρειες της συλλογικής αυτής δράσης. Δηλώστε συμμετοχή για να γίνετε contributors και ενημερώστε όσους μπορείτε.

------------------------------------------------------------

Τίτλος post / e-mail:
"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

προτεινόμενο banner

Κείμενο:

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

• ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

• ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

• ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

• ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

• ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
  

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

• ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που αγκαλιάσατε την προσπάθεια για μια συλλογική διαμαρτυρία εναντίον της διαφθοράς και της αναλγησίας που οδήγησαν στον πρόωρο χαμό της Αμαλίας Καλυβίνου. Η μέχρι τώρα συμμετοχή σας έχει υπάρξει εντυπωσιακή, το ίδιο και η διάθεση σας να οργανωθεί μία δυναμική και καλά συντονισμένη κινητοποίηση που θα ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια της δικτυογραφικής κοινότητας. Ήδη το θέμα έχει προκαλέσει την προσοχή των ΜΜΕ, καθώς είναι η πρώτη φορά που γίνεται μία τόσο μαζική προσπάθεια στην Ελλάδα μέσω διαδικτύου. Η φωνή μας ακούγεται, και είναι η φωνή των ενεργών πολιτών αυτής της χώρας και όχι απλά των bloggers.

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι αυτή η κίνηση δεν είναι ούτε μία προσπάθεια "αγιοποίησης" της Αμαλίας, ούτε κάποιος φιλανθρωπικός "μαραθώνιος", ούτε κάποιου είδους λαϊκό δικαστήριο εναντίον του ιατρικού κλάδου ή συγκεκριμένων προσώπων. Στόχος μας είναι να αμφισβητήσουμε το υπάρχον καθεστώς εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου, καθώς και την αρρωστημένη νοοτροπία που διαχωρίζει τους ασθενείς σύμφωνα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Η υγεία είναι υπόθεση όλων μας. Δικαιούμαστε αποτελεσματική, αξιοπρεπή και δωρεάν περίθαλψη.

Μέσα από μια διαδικασία ανοιχτού και νηφάλιου διαλόγου, συζητήθηκαν προτάσεις και απόψεις σχετικά με τη μορφή αλλά και το περιεχόμενο της κινητοποίησης της 1^ης Ιουνίου. Θα αποπειραθώ να συνοψίσω τα κυριότερα σημεία, έτσι ώστε να γνωρίζουμε όλοι μας με ποιούς τρόπους μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα. Στο μεταξύ, συνεχίστε να καταθέτετε τις προτάσεις και τις ιδέες σας. Όσοι επιθυμούν, μπορούν να συμμετάσχουν στο γενικό συντονισμό, είτε μέσα από το δικό τους blog είτε από αλλού.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ 1^ης ΙΟΥΝΙΟΥ

1. ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η ΙΟΥΝΙΟΥ, ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ BLOGS ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΟΥΝ ΕΝΑ POST ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΤΙΤΛΟ.
Ο μέχρι τώρα προτεινόμενος τίτλος ήταν «Η ΑΜΑΛΙΑ ΖΕΙ» (ωστόσο υπήρξαν αρκετές αντιρρήσεις). Άλλοι προτεινόμενοι τίτλοι θα μπορούσαν να είναι «ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ», «ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ», «ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ» ή απλά το κάπως ουδέτερο (αλλά συναισθηματικά φορτισμένο) «ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ».
Μέχρι απόψε το βράδυ πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα και να ενημερωθούν όλοι με σχόλια στα blog τους, mail ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

2. ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ, ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ (εδώ και αλλού) ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ:
α) ΘΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ,
β) ΘΑ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ,
γ) ΘΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ.
Ήδη έχουν γίνει αρκετές προτάσεις για το τι ακριβώς θα πρέπει να γράφει αυτό το κείμενο. Εφόσον δεν έχει κανείς αντίρρηση, θα αποπειραθώ να κάνω μια σύνθεση και θα την αναρτήσω απόψε το απόγευμα, ώστε να γίνουν οι όποιες διορθώσεις και να συμφωνήσουμε όλοι σε μία τελική μορφή του.

3. ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΗΔΗ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ BANNER (που οδηγεί με link στο blog “fakellaki.blogspot.com” της Αμαλίας). ΤΟ BANNER ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΣΕ BLOGS & SITES, ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΨΕΙ MAILS ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΑΛΟΥΝ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΥΠΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ.
(περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω).

ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ BANNER ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΡΟΓΙΑ

Τις τελευταίες ημέρες έχουν εμφανιστεί πολλά διαφορετικά banners και εκδοχές τους. Καλό θα ήταν να συμφωνήσουμε ότι αυτό είναι το τελικό και να το χρησιμοποιήσουμε όλοι. Όποιος έχει σημαντικές ενστάσεις ας τις εκφράσει τώρα.(Προσωπική μου άποψη είναι ότι η εικόνα του βλέμματος της Αμαλίας είναι πιο δυνατή από τη Νίκη της Σαμοθράκης, η οποία αποτελεί ένα κάπως παραπλανητικό σύμβολο).

4. ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ BANNER ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΛΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ E-MAIL ΣΕ:
α) ΦΙΛΟΥΣ & ΓΝΩΣΤΟΥΣ (με την παρότρυνση να το στείλουν κι εκείνοι σε όσες περισσότερες διευθύνσεις μπορούν)
β) ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ, ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥΣ & ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ, ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, κλπ.
Όσο πιο πολλά mail λάβουν τόσο το καλύτερο. Για μια πλήρη λίστα επισκεφτείτε τα blogs του pølsemannen και της aphrodite. Ειδικά για τα ΜΜΕ, θα συνταχθεί κι ένα σύντομο και περιεκτικό δελτίο τύπου.

5. ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΥΠΩΣΟΥΝ (αύριο Πέμπτη 31-5) ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ & BANNER, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ.
Αν δεν βρεθεί εγκαίρως κάποιο τυπογραφείο να αναλάβει αφιλοκερδώς να τυπώσει φυλλάδια, θα ξοδέψουμε λίγο χαρτί παραπάνω και λίγο μελάνι από τους εκτυπωτές μας.

6. ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙΤΕ. ΕΠΙΜΕΙΝΕΤΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΜΗΝ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕΤΕ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ.

7. ΟΣΟΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΩΡΕΑ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ «ΕΛΠΙΔΑ» ΓΙΑ ΤΟ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΥΤΗ ΥΠΗΡΞΕ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΜΕ.
Εναλλακτικά, μπορείτε να καταθέσετε χρήματα όπου εσείς κρίνετε καλύτερα. Οι δωρεές είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και δε χρειάζεται να δημοσιοποιούνται. Ούτως ή άλλως, ο σκοπός αυτής της κινητοποίησης είναι η διαμαρτυρία για ένα άδικο σύστημα υγείας και όχι η ενίσχυση κάποιου φιλανθρωπικού ιδρύματος.

8. ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑΛΕΙ ΜΕ E-MAIL ΣΕ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ.
Αν δεν γνωρίζετε άπταιστα κάποια γλώσσα σας παρακαλώ να μην επιχειρήσετε να το μεταφράσετε. Ήδη έχουν προσφερθεί αρκετοί. Θα ενημερωθείτε με update σχετικά με το ποιοί έχουν αναλάβει τη μετάφραση (οι οποίοι θα έχουν και την ευθύνη να της δημοσίευσης στο blog τους για να το κατεβάσουν κι οι υπόλοιποι).

9. Η 1^η ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ Η ΑΡΧΗ. ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ.
(Όπως η δημιουργία ενός ενημερωτικού βίντεο που θα ανεβεί στο youtube, συλλογές υπογραφών, στοιχειοθετημένες καταγγελίες για παράνομο χρηματισμό γιατρών, γραφειοκρατικές κωλυσιεργείες και διαπλεκόμενα συμφέροντα φαρμακευτικών εταιρειών και ιατρικού κατεστημένου, κλπ).

10. ΤΕΛΟΣ, ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΜΕ ΣΧΟΛΙΟ ΤΑ BLOGS ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ή ΝΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ BLOG.

ΓΙΑ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ, ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ ή ΣΤΕΙΛΤΕ MAIL ΣΤΟ yperoptix@yahoo.gr

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΑΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Ραντεβού την 1η Ιουνίου

Δεν προσπαθούμε με κανέναν τρόπο να εκμεταλλευτούμε τον άδικο χαμό της Αμαλίας Καλυβινού. Θέλουμε απλά να δώσουμε μια συνέχεια στον αγώνα που εκείνη ξεκίνησε. Να ενημερώσουμε, να διαμαρτυρηθούμε και εν τέλει να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο σύστημα υγείας. Για όλους μας. Χωρίς φακελλάκια, χωρίς ιατρικά λάθη, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες που μπορούν να κοστίσουν ζωές. Χωρίς όλα όσα η Αμαλία είχε τη δύναμη να καταγγείλει μέσα από τα κείμενα του blog της. Έστω και για λίγο, υπήρξαμε συνοδοιπόροι της. Εκείνη ήταν που μας έδειξε το δρόμο, αποδεικνύοντας ότι η φωνή μας μπορεί να ακουστεί. Δίνοντας μας την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Νομίζουμε πως γι'αυτό και μόνο, της οφείλουμε κάτι παραπάνω από ένα δάκρυ.

Έχει ήδη προταθεί η 1η Ιουνίου σαν ημέρα αφιερωμένη στην Αμαλία. Πιστεύω ότι το καλύτερο αντίο που θα μπορούσαμε να της προσφέρουμε είναι να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα ύδατα του Εθνικού μας Συστήματος Υγείας και να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους κυβερνώντες αλλά και στους πολίτες αυτής της χώρας. Καταθέστε λοιπόν τις προτάσεις σας για να οργανώσουμε όλοι μαζί μια μικρή εκστρατεία για την Αμαλία. Αντί στεφάνου.

Πού και πώς όμως μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε ώστε η πρωτοβουλία αυτή να έχει το μέγιστο δυνατό αντίκτυπο;

• Πρώτα απ' όλα, πρέπει να οργανωθούμε μεταξύ μας. Διαδώστε τα νέα σε όλα τα ελληνόφωνα blogs, ώστε να ενημερωθούν όλοι όσοι πιθανόν θελήσουν να συμμετάσχουν σ' αυτή την πρωτοβουλία. Ας κάνουμε έναν ανοιχτό διάλογο αυτή τη φορά, χωρίς να αποκλείουμε κανέναν.
  
• Το banner είναι μόνο η αρχή. Ένα μπαϊράκι είναι και τίποτα άλλο. Η πρόταση μου είναι η παραπάνω (με link που οδηγεί στο blog της Αμαλίας) και έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες της Ion και του Polsemannen (βλ. προηγούμενο post). Πιστεύω ότι το βλέμμα της Αμαλίας είναι πιο δυνατό από οποιοδήποτε σκιτσάκι. Είμαι ανοιχτός φυσικά σε παρατηρήσεις, καθώς και σε εναλλακτικές προτάσεις. Δυστυχώς, το "malpractice" δε μεταφράζεται με μία λέξη.
  
• Ίσως θα μπορούσε να συνταχτεί ένα κοινό post, αν και μια ιδέα θα ήταν να αφήσουμε τον καθένα να γράψει τη δική του οπτική γωνία για το θέμα. Η Ροδιά πρότεινε όσοι θέλουμε να γράψουμε τη δική μας μαρτυρία, που θα παραπέμπει στο blog της Αμαλίας.
• Τα e-mail είναι ένας άλλος τομέας. Bulk, chain, αλλά και στοχευμένα σε αρμόδια γραφεία, υπουργεία, κλπ. Κάποιος να μας ενημερώσει ποιοί ακριβώς είναι οι φορείς ή τα πρόσωπα που πρέπει να απευθυνθούμε. Εκεί μάλλον είναι απαραίτητο ένα κοινά αποδεκτό κείμενο. Όσοι θέλουν να αναλάβουν να το συντάξουν ας το δηλώσουν.
  
• Χρειαζόμαστε συμβούλους για να ξέρουμε τι μας γίνεται και να μην καταντήσουμε γραφικοί. Γιατρούς, νομικούς, ανθρώπους που γνωρίζουν τους θεσμούς και τους μηχανισμούς του συστήματος υγείας. Τι προβλέπει η νομοθεσία για το φακελλάκι; Τι ακριβώς συμβαίνει σε άλλες χώρες; Μιλάμε για συγκεκριμένες θέσεις, όχι σκέτες αοριστολογίες για τον όρκο του Ιπποκράτη.
• Τηλέφωνα. Σε όλους τους φορείς που θα στείλουμε mail. Ενδεχομένως ακόμα και στους γιατρούς που καταγγείλει επώνυμα η Αμαλία. Όχι για να τους καθυβρίσουμε, αλλά για να τους θυμίσουμε την ιστορία της και τον ρόλο που είχανε παίξει.
  
• Μ.Μ.Ε. Κυρίως εφημερίδες, αφού η τηλεόραση θα προσπαθήσει να μετατρέψει το γεγονός σε τσίρκο όπως πάντα. Δίνοντας έμφαση σ' αυτό που διεκδικούσε η Αμαλία, όχι σε μελοδραματικές ιστορίες για την "ευαισθητοποίηση" της κοινής γνώμης.
  
• Εξωτερικό. Ομογένεια αλλά και μη ελληνόφωνοι. Κάποιοι να βοηθήσουν στη μετάφραση των κειμένων. Καλύτερα να γίνουμε ρόμπα διεθνώς, παρά να πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν είχαν φακελλάκια και βύσματα. Υποτίθεται ότι είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας μαζέψουμε υπογραφές για να γίνει ένα διάβημα.
  
• Αν κάποιος έχει πρόσβαση σε τυπογραφεία, θα μπορούσαμε ακόμα και να τυπώσουμε ενημερωτικά φυλλάδια και να βρεθούν εθελοντές για να τα μοιράσουν στον κόσμο. Έξω από κρατικά νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές κατά προτίμηση.
  

Επαναλαμβάνω, σκοπός μας δεν είναι ούτε να καπηλευτούμε τη μνήμη της Αμαλίας, ούτε να διαπομπεύσουμε συγκεκριμένα πρόσωπα (ιδίως αν δεν έχουμε αποδεικτικά στοιχεία), ούτε να αναγκάσουμε τον Υπουργό Υγείας σε παραίτηση. Μακάρι αυτή η κινητοποίηση να καταφέρει να κάνει μιαν αρχή ώστε κάποτε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς, της αδικίας και της νοοτροπίας συνωμοτικών πελατειακών σχέσεων που μας στερούν όχι μόνον την υγεία μας αλλά και την αξιοπρέπειά μας. Στο χέρι μας είναι να μην ξεχαστεί η Αμαλία, καθώς και να μην υπάρξουν ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον.

Ένα αργοπορημένο δώρο στην Αμαλία

Παρασκευή 1η Ιουνίου 2007

(παρακαλώ συγκρατήστε αυτή την ημερομηνία)

Θεωρώ πως δεν έχω δικαίωμα να γράψω επικήδειο για έναν άνθρωπο που δεν έζησα από κοντά. Πόσο μάλλον να καπηλευτώ (έστω και με καλές προθέσεις) την τραγική ιστορία της Αμαλίας Καλυβινού. Έλαμψε και κάηκε σαν διάττοντας, φωτίζοντας πρόσκαιρα τα πρόσωπά μας. Αυτό μόνο. Και μετά ο κόσμος μας ξανασκοτείνιασε. Και πονέσαμε όλοι. Δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω την Αμαλία. Ούτε να της στείλω καν λουλούδια - στο νοσοκομείο ή στην κηδεία της. Μονάχα δυο-τρία σχόλια είχα αφήσει στο blog της, κυρίως για συμπαράσταση. Το ξέρω ότι δεν ήταν αρκετό. Αρκετό για τι πράγμα όμως; Για να την κρατήσω στη ζωή; Μακάρι να μπορούσα, όσο ηλίθιο και αλαζονικό κι αν ακούγεται αυτό. Κανένας μας όμως δε μπόρεσε να σώσει τελικά την Αμαλία.

Καλό ταξίδι γλυκιά μου, να είσαι σίγουρη ότι θα μας λείψεις.


Μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν πάρα πολλές άλλες Αμαλίες εκεί έξω. Που αγωνιούν να ξεπεράσουν σοβαρά προβλήματα υγείας, χαμένες σε έναν κυκεώνα ανικανότητας, διαφθοράς και γραφειοκρατείας. Όπως υπάρχουν και οι γιαγιάδες μας και οι παππούδες μας που μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία κάθε τρεις και λίγο. Ή οι γονείς μας κι εκείνη η εξέταση που δε λένε να κάνουνε, ή εμείς οι ίδιοι που ποτέ δεν προσέχουμε. Ή τα παιδιά μας. Περιμένουμε στους θαλάμους αναμονής πάντα με σκυμμένο κεφάλι. Αφημένοι στα χέρια της επιστήμης... Με το φακελλάκι έτοιμο στην τσέπη, την εσφαλμένη γνωμάτευση στο χέρι και την αρρώστια μέσα μας να μας κατατρώει ανενόχλητη. Πειραματόζωα φαρμακευτικών εταιρειών και κρατικών μεταρρυθμίσεων, καταναλωτές ασφαλιστικών καλύψεων, κορόιδα για ξεπουπούλιασμα, ψηφοφόροι.

Έχουμε πληρώσει για να μην είναι έτσι. Δικαιούμαστε να μην είναι έτσι. Το απαιτούμε. Για το γαμώτο έστω, επειδή αφορά κάτι που αν μη τι άλλο είναι πολύτιμο για όλους μας. Τη ζωή μας. Και φυσικά την υγεία μας, που είναι το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που κάνουμε μια ευχή. Για μας ή για αυτούς που αγαπάμε. "Στην υγειά μας!" λέμε και τσουγκρίζουμε τα ποτήρια ακόμα και με αγνώστους που γνωρίσαμε μόλις πριν από λίγο. Το εννοούμε στ' αλήθεια άραγε; Θέλω να πιστεύω πως ναι.

Στο τελευταίο δημοσίευμα της Αμαλίας, τα σχόλια έχουν ξεπεράσει ήδη τα 600. Αν δεν κάνω λάθος, σε ένα από αυτά ήταν ο Νίκος Στεργίου που έκανε την πρόταση για να γίνει η 1η Ιουνίου ημέρα αφιερωμένη στον αγώνα της Αμαλίας:

Ας γινει η 1η ιουνιου στις σελίδες ολων ΗΜΕΡΑ ΑΜΑΛΙΑΣ με συνθημα την τελευταια της επιθυμια "Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας..."

Είναι μια πρόταση που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.

Το ερώτημα λοιπόν κυρίες και κύριοι συνδικτυογράφοι είναι παλιό και γνωστό: "Και τώρα, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις;" Θα κλάψεις και θα την ξεχάσεις; Θα νιώσεις καλύτερος άνθρωπος αν της αφιερώσεις ένα post για να της ευχηθείς καλό ταξίδι; Ή μήπως θα εκτονώσεις την οργή σου τολμώντας να καταγγείλεις δημόσια όλους όσους θεωρείς υπεύθυνους για το θάνατο της Αμαλίας;

Την 1η Ιούνη λοιπόν. Ημέρα Παρασκευή.

Μπορούμε επιτέλους να συμμετάσχουμε ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ σε μία μαζική κινητοποίηση για να επαναδιεκδικήσουμε τα αναφαίρετα δικαιώματα της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας. Χωρίς φυσικά να εξαπολύσουμε κυνήγι μαγισσών εναντίον σύσσωμου του ιατρικού κλάδου (δεν είμαστε τηλεδικαστές κι ούτε σκοπεύουμε να γίνουμε ελπίζω) .

Δημοσιεύστε posts, στείλτε mail, πάρτε τηλέφωνα. Αν έχετε πρόσβαση σε έντυπα μέσα, γράψτε ένα άρθρο. Αν έχετε στοιχεία, στείλτε τα στον Εισαγγελέα ή στον Ιατρικό Σύλλογο. Πάρτε τηλέφωνα τον Υπουργό Υγείας μέχρι να μπλοκάρουν οι γραμμές του Υπουργείου. Αν είσαστε γιατρός, αρνηθείτε να πάρετε φακελλάκι - κι ας έχετε έξοδα να καλύψετε. Αν είσαστε ασθενής ή συγγενής ασθενή, αρνηθείτε να δώσετε φακελλάκι. Πείτε τους "το έδωσα στην Αμαλία". Κι αν σας ρωτήσουν ποια είναι η Αμαλία, πείτε τους. Κι αν έχει και καλό καιρό, βγείτε μετά έξω στο δρόμο να το φωνάξετε. Να φωνάξετε την τελευταία φράση που μας άφησε η Αμαλία Καλυβινού πριν φύγει:

"Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας..."

Καιρός να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε πια κάτι σ' αυτή τη χώρα.