20 Απρ 2007

Είσαι μικρός και δεν χωράς

"Άνθρωποι στο δρόμο", Τζούλια Ανδρειάδου, 1969


Σαράντα χρόνια από την ημέρα που μια χούφτα ημίτρελοι συνταγματάρχες πήραν το νόμο στα χέρια τους με τα τανκς και τα τουφέκια - χωρίς να συναντήσουν καν αντίσταση. Σαράντα ολόκληρα χρόνια από τη διακήρυξη της «Εθνικής Επαναστάσεως» και την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος λογοκρισίας και τρομοκρατίας. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Βασανιστήρια και χαφιέδες. Εξορίες. Με τις ευλογίες της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής εννοείται. Σαράντα γαμημένα χρόνια από την ημέρα που η σκιά της χούντας σκέπασε τη χώρα μας...

Ούτε εγώ δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Γεννήθηκα το ’70 - ακριβώς στη μέση της επταετίας - όμως δεν έχω παιδικές αναμνήσεις ούτε από τους πύρινους λόγους του Παπαδόπουλου, ούτε από το μυστρί και το ψαλίδι του Παττακού, ούτε από το ξύλινο πασχαλινό αυγό του Μακαρέζου. Μόνο την εικόνα της επιστράτευσης έχω σφραγίσει στο μυαλό μου, κι αυτό γιατί είχα την ατυχία να γιορτάζω τα 4α μόλις γενέθλια μου και στεναχωριόμουν που δεν ήρθε κανείς να μου ευχηθεί.


Αναρωτιέμαι, τι μπορεί να σημαίνει η λέξη «χούντα» για κάποιον που δεν την πρόλαβε καθόλου; Για ένα παιδί που γεννήθηκε το ’80, το ’90, το 2000; Πόσο γραφικά και παλιομοδίτικα πρέπει να σας φαίνονται όλα αυτά - με τους κακόμοιρους τους φαντάρους ντυμένους Σπαρτιάτες στις παρελάσεις της «πολεμικής αρετής των Ελλήνων», με το ανεκδιήγητο έμβλημα του «πουλιού» και του καρβουνιασμένου οπλίτη να ξεπροβάλλουν μέσα από τις φλόγες, με το αρχαιοπρεπές σήμα της ΥΕΝΕΔ με την περικεφαλαία και το ρητό, με όλη αυτή τη μυθική πια εξιστόρηση των αγώνων της Αριστεράς υπό τους ήχους του Θεοδωράκη... Πόσο αφόρητα βαρετά πρέπει να σας ακούγονται όλα αυτά τα κηρύγματα των μεγαλύτερων περί δημοκρατίας και κυρίαρχου λαού, περί ψωμιού, παιδείας κι ελευθερίας. Λες και σας νοιάζει να μάθετε ποιός ήταν ο Λεντάκης ή ο Παναγούλης, τι ρόλο έπαιξε η CIA και το ίδρυμα Φορντ, πόσοι σακατεύτηκαν στα υπόγεια και τις ταράτσες της ΕΑΤ-ΕΣΑ. Χεστήκατε. Εδώ βγήκε το γαμάτο Playstation 3 που παίζει και δίσκους blue ray, με την παλαιοντολογία θ’ ασχολούμαστε τώρα;


Η αλήθεια είναι πως αν ήταν μόνο παλαιοντολογία, ούτε εγώ θα ασχολιόμουνα. Δεν είναι όμως. Γιατί η χούντα των γραφικών αυτών φασιστόμουτρων προϋπήρχε στις συνειδήσεις και τα κοινωνικά φρονήματα σημαντικής μερίδας Ελλήνων. Πριν πεθάνει και πάρει τη σκυτάλη η μεταπολίτευση, η δικτατορία πρόλαβε και άφησε το σπόρο της, που φύτρωσε ανενόχλητος στο σκοτάδι και φρόντισε να μεταλλαχτεί για να έχει καλύτερες ελπίδες να επιβιώσει. Υπάρχει συνέχεια, υπάρχουν απόγονοι, υπάρχουν θύματα. Τώρα μάλιστα ίσως είναι πιο επικίνδυνα τα πράγματα παρά ποτέ. Έχουμε εφησυχαστεί, γιατί νομίζουμε ότι ο Λιακόπουλος και οι θεωρίες του έχουν πλάκα, οι παπάδες εκομοντερνίστηκαν και είναι ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, οι μπάτσοι δέρνουν μόνο τους αλήτες με τις κουκούλες και τις μολότωφ, οι δημοσιογράφοι με τα ματσούκια και τις κρυφές κάμερες μάχονται για την αλήθεια, οι απαστράπτουσες βίζιτες των τηλεοπτικών σκυλάδικων είναι «καλτ». Κάναμε Ολυμπιακούς ρε, πήραμε το ευρωπαϊκό, γαμήσαμε στη Eurovision. Τι ανάγκη έχουμε να ανησυχούμε;


Καμία, πέρα από το γεγονός ότι η ουσία μιας χούντας δεν είναι το να μην επιτρέπονται απλά οι εκλογές, αλλά το να μην έχεις επιλογή να ψηφίσεις κάποιον που μπορεί και θέλει πραγματικά να σταματήσει τη βία και τη διαφθορά, το να μην έχεις ελπίδα να ζήσεις ελεύθερος χωρίς ρουφιάνους πάνω απ’ το κεφάλι σου, το να μην καταφέρνεις να εξασφαλίζεις μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια προκειμένου να βιοπορίζεσαι και να ξεπληρώνεις τα δάνεια που σε πνίγουν. Αυτό είναι το ζουμί μάγκες, κι όλα τα υπόλοιπα είναι σκέτη διακόσμηση - φιοριτούρες που αλλάζουν σύμφωνα με την εκάστοτε μόδα.


«Είσαι μικρός και δεν χωράς» τραγούδαγε κάποτε ο μακαρίτης ο Μπιθικώτσης, και υπήρχε πολύς κόσμος που
τον άκουγε και δάκρυζε, γιατί καταλάβαινε ακριβώς τι σημαίνουν αυτά τα λόγια. Κόσμος που είχε ζήσει κατοχή και εμφύλιο, που γνώριζε πολύ καλά τι πάει να πει πείνα και ξύλο, ξεριζωμός και φιλότιμο. Εσείς καλά μου παιδιά, μπορείτε άραγε να καταλάβετε και να προλάβετε να αντιδράσετε όσο είναι ακόμα καιρός; Έχετε βρει τα δικά σας "τραγούδια της φωτιάς" που θα αντηχήσουν ξανά στους δρόμους; Ή μήπως περιμένετε να πληρώσετε πρώτα με πιστωτική για να τα κατεβάσετε στο κινητό σας;

28 σχόλια:

Helix Nebulae είπε...

Ελαφρώς διδακτικό μου βγήκε (πάλι), αλλά πάντα επικαιρο. Ίσως φταίει και η επέτειος των τριών μηνών που κλείνω στη μπλογκόσφαιρα. Γερνάω κι άρχισα να γίνομαι συναισθηματικός μου φαίνεται...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο. Ούτε εγώ ξέρω τι μπορεί να αισθάνεται ένας μικρότερός μας (μου ρίχνεις μόνο 3 χρόνια). Ξέρω ότι οι μαθητές μου απλά κουράστηκαν από τις διδαχές της 17 Νοέμβρη και δε νιώθουν τη χούντα. Νιώθουν όμως κι εκεί ελπίζω τη δημοκρατία. Ξέρουν τι είναι δημοκρατία και πώς πρέπει να φέρονται (σεβασμό και διάλογο) στη δημοκρατία.

Rodia είπε...

Χμμ.. εξαρτάται τι έχουν μάθει από τους δικούς τους τα μικρά παιδιά και οι νέοι, οι γεννημένοι μετά το '80. Η πρόσφατη ιστορία έχει αυτό το μειονέκτημα: Δεν έχει "ωριμάσει" αρκετά ώστε να γραφτεί σε κάποια βιβλία.

Πολύ καλό το ποστ:-))

Helix Nebulae είπε...

Οι νέοι είναι πάντοτε ανήσυχοι - τουλάχιστον ένα γερό ποσοστό τους. Αλλά τους λείπει η συνέχεια. Ζουν σε μια κοινωνία που έχει καταργήσει τις ιδεολογίες κι έχει απαξιώσει τους αγώνες. Ψάχνουν για πρότυπα κι εμείς τους παρέχουμε ξεθωριασμένα φαντάσματα, που ούτε οι ίδιοι πια δεν μπορούμε να πιστέψουμε. Στο μεταξύ, η χούντα της καθημερινότητας επελαύνει και καίει βιβλία.

Αν οι πιτσιρικάδες καταφέρουν ποτέ να επαναστατήσουν, θα έχουν κάθε λόγο να φτύσουν κατάμουτρα όλες τις γενιές των -άρηδων, που στρογγυλοκάθονται στους καναπέδες τους σιγοτραγουδώντας αντάρτικα για αγώνες που δεν έζησαν...

elafini είπε...

καλησπέρα..ανακάλυψα τις προάλλες κάποιες κασέτες σκονισμένες..με ομιλία στην οποία το ρ ήταν λ (γύρω στα 2 ήμουν), προσπαθούσα να μιμηθώ το σύνθημα που φώναζε η μητέρα μου "δώσε τη χούντα στο λαό", "θα τον μεθύσουμε τον ήλιο"..η θέρμη και το πάθος της φωνής της με ανατρίχιασε..ομολογώ πως αν και θεωρώ τον εαυτό μου ευαισθητοποιημένο σε τέτοια θέματα, υπάρχουν στιγμές που αποστασιοποιούμαι..γιατί καλή και η ιδεολογία αλλά μόνο τα πραγματικά βιώματα σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις μια κατάσταση...κι αναρωτιέμαι..που να βρεί τα ερεθίσματα η γενιά του '80 και του '90..πως και από που;

pølsemannen είπε...

Πολύ καλό πόστ.

Όπως ορθά επισημαίνεις η Χούντα, ή καλύτερα οι νοοτροπίες που την εξέθρεψαν, ζουν και βασιλεύουν με πιο "ιλουστρασίον" μορφή, ενίοτε και με εξ' ίσου καραγκιόζικη, 2310 50 @@ @@ και δεν συμμαζεύεται.

Δυστυχώς για τους γεννηθέντες μετά το '80, όλα αυτά δεν λένε πολλά πράγματα. Εκτός εάν έχουν μάθει κάποια πράγματα από δική τους πρωτοβουλία, ή από το οικογενειακό περιβάλλον τους. Όπως λέει η Ροδιά, δεν έχουν γραφτεί ακόμα σε σχολικά εγχειρίδια επαρκώς...

Γιατί καλέ, τα άλλα τα ξέρουνε ας πούμε; (Το μεγάλο ΟΧΙ που είπαμε στους Βούλγαρους το 1821 με τον Χαρ. Τρικούπη)

cyrus είπε...

Μια αέναη πάλη είναι όλα, γαμώτο...

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Ηταν Παρασκευή την θυμάμαι μουντή, σαν την σημερινή μια συννεφιά. Στο χωματόδρομο δίπλα στο στρατόπεδο KEBOΠ χαιδαρίου, πλάκωσαν δυο αστυνομικά κατα τις 10 το πρωι και συνέλαβαν τον γείτονα Ανδρέα Καλαντζή,τυπογράφο στο επάγγελμα, κάναμε χρόνια να τον ξαναδούμε. Ηταν ο πατέρας της μικρής Γιωτούλας που εκείνη τη μέρα εκλαιγε συνέχεια,κανείς από τα οκτάχρονα κωλόπαιδα της παρέας δεν είχε όρεξη για παιγνίδι εκείνη τη μέρα. Μετά από χρόνια κατάλαβα ότι διχταρορία είναι να συλλαμβάνουν κάποιον γιατί πιστεύει κάτι κι όχι γιατί έκανε κάτι.

Nemertes είπε...

Το τραγούδι πάντως... όλα τα λεφτά...

Helix Nebulae είπε...

@elafini
Πραγματικά βιώματα υπάρχουν και σήμερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάω να εξομοιώσω τον καθημερινό παραλογισμό μας με την επταετία και τα συνεπακόλουθά της. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένα αντίπαλο δέος στην ξεφτίλα, δεν υπάρχει πουθενά ένα σοβαρό όραμα για να συσπειρωθούν όλοι όσοι διαμαρτύρονται για την κατάντια και θέλουν να χτίσουν έναν καλύτερο κόσμο.

@pølsemannen
Τα σχολικά εγχειρίδια είναι καταδικασμένα πάντοτε να αναπαράγουν τα ψέμματα της εκάστοτε εξουσίας. Αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι η λαϊκή (αλλά όχι χυδαία) πολιτισμική αντίσταση. Πού είναι ο Θεοδωράκης και ο Ξυλούρης των 00s;

@cyrusgeo
Η πάλη των τάξεων και των παρατάξεων έχει ισοπεδωθεί από την πάλη των επιχειρηματικών συμφερόντων που προωθούν τις δικές τους καφρίλες για να κερδοσκοπήσουν. Θέλεις να αγωνιστείς και δεν ξέρεις ούτε ποιοί είναι οι σύμμαχοι σου, ούτε ποιοί είναι οι εχθροί σου...

@dionysos
διχταρορία, δικτακτορία, διδακτορία... Όπως και να την έλεγες, ο μπαμπάς της Γιωτούλας το ίδιο ξύλο έτρωγε. Γιατί πίστευε σε κάτι που θεωρήθηκε επικίνδυνο "δια την τάξιν και την ασφάλειαν" του έθνους μας.

@nemertes
Αξίζει να δεις (αν δεν το'χεις δει) το ντοκιμαντέρ του Νίκου Κούνδουρου "τα τραγούδια της φωτιάς", με τις πορείες και τις συναυλίες στη μεταπολίτευση. Συγκλονιστικό. Ο ηλεκτρισμός του πλήθους που ξεσπάει μετά από εφτά και πλέον χρόνια καταπίεσης για να τραγουδήσει μαζί με τον Ξυλούρη και τον Θεοδωράκη στο στάδιο δεν έχει καμία σχέση με τις κοσμικές κυρίες που πάνε σήμερα στο Μέγαρο να ακούσουν Φαραντούρη για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Ανώνυμος είπε...

Καλέ μου Έλικα γίνεσαι λίγο άδικος με μια γενιά που δέχεται επιθέσεις από παντού κι όμως θα πάει σε διπλή εξεταστική λόγω καταλήψεων, τρώει ξύλο και δε βρίσκει δουλειά με τίποτα... Προσωπικά αναρωτιέμαι ποιος βιώνει τη χειρότερη χούντα... ποια είναι πιο επικίνδυνη? Αυτή του Παπαδόπουλου ή αυτή των Mc Donald's και της κατάρριψης των ιδανικών?

Helix Nebulae είπε...

Maya μου, δεν επιτίθεμαι στις γενιές που δεν πρόλαβαν τίποτα απ' όλα αυτά (χούντα, μεταπολίτευση, κλπ), αλλά περισσότερο στη δική μας γενιά και στις προηγούμενες, που άφησαν την κατάσταση να εξελιχτεί έτσι. Σε όλους όσους θεώρησαν ότι πέρασε ο κίνδυνος και είδαν τους νέους μόνο σαν πελάτες (καταναλωτικών και κομματικών προϊόντων), σε όλους όσους σας στέρησαν μία κάποια ιδεολογία που να μπορείτε να πιστέψετε.

Μην ξεχνάς ωστόσο ότι τα παιδιά που βγαίνουν στους δρόμους σήμερα και ψεκάζονται από τα ΜΑΤ αποτελούν μειοψηφία μπροστά στις μάζες των ηλιθίων που συναγωνίζονται για το ποιός θα γίνει φίρμα σε κάποιο talent show ή πώς θα βρουν ένα βύσμα που θα τους βολέψει σε μια οποιαδήποτε κωλοδουλειά. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί νέοι εκεί έξω που φανατίζονται με τους "300" και τον Σαρμπέλ, και νομίζουν ότι ο Τσε Γκεβάρα είναι άλλο ένα διαφημιστικό τρυκ των πολυεθνικών...

Γύρισες στα πάτρια εδάφη ή είσαι ακόμα στη χώρα των Φράγκων;

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός οτι η επέτειος ...ενδιαφέρει νέους ανθρώπους - και το "ψάχνουν" το θέμα!

*

Πέρυσι είχε ένα πολύ καλό αφιέρωμα ο cyrusgeo, αν δεν με απατά ο ...Αϊζενχάουερ. Από αυτά που ΔΕΝ παλιώνουν εύκολα. Δε βάζει κάποιος (νεότερος) ένα λινκ;

industrialdaisies είπε...

Καλώς σας βρίσκω (αν και σε τέτοια μαύρη επέτειο)! Γεννήθηκα εννιά χρόνια μετά την πτώση της Χούντας. Άρα κατά την άποψη πολλών δεν έχω μυρωδιά για το τι συνέβαινε.
Μικρή η γιαγιά μου περιέγραφε τα χρόνια της στην εξορία -αυτής και του παππού. Η μαμά μού έλεγε για το πώς δεν έγινε ποτέ σημαιοφόρος αν και ήταν η καλύτερη μαθήτρια λόγω "πολιτικών φρονημάτων" των γονιών της. Πώς περίμεναν τις σακούλες με ρούχα από οργανώσεις συναγωνιστών των γονιών της για να φορέσουν παπούτσια. Ο μπαμπάς μου περιέγραφε διήμερες συνελεύσεις στο πανεπιστήμιο με τάπερ γεμάτα κεφτεδάκια για να τη βγάλουν έστω τα στομάχια καθαρή. Για τα συνθήματα στο δρόμο που γύριζαν και έγραφαν. Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες -μέσα σε άλλους πολλούς- είναι ο Λοϊζος, η Μερκούρη κι ο Χατζιδάκης. Ποιητές ο Ρίτσος, ο Νερούδα, ο Λόρκα...
Σήμερα είμαι σε ένα μετπτυχιακό το οποίο δεν κάνει μαθήματα από το Νοέμβριο. Δουλεύω για τριακόσια ευρώ -με πρώτο πτυχίο, τρεις γλώσσες και μεταπτυχιακό που έχω ξεκινήσει. Βλέπω την αδικία παντού γύρω μου. Την απαξίωση και το φτηνό ξεπούλημα. Την παραπληροφόρηση και την αποδυνάμωση κάθε φωνής που δεν έχει "χρώμα" αρεστό... Εκ δεξιών της δεξιάς βλέπω ευτραφείς παπάδες, ευτραφέστερους πολιτικούς και καλοβαλμένους δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, "καλλιτέχνες".
Λέτε να μην κατανοώ ότι η Χούντα δεν είναι φαινόμενο του '67 μόνο; Λέτε να είμαι μόνο εγώ -40.000 που κατέβηκαν σε πορείες, και πόσοι ακόμα σκέφτονται έτσι απλά δεν ήρθαν, δεν μετράνε; Λέτε ο Θεοδωράκης πλέον και η γενιά του Πολυτεχνείου να είναι πιο κοντά στο πνεύμα εκείνης της εποχής;
Δεν σας επιτίθεμαι - αντιλαμβάνομαι από το κείμενο και τα σχόλιά σας πώς το εννοείτε. Όμως μην πέφτουμε στην παγίδα των media και του καπιταλισμού -που κατηγορούμε και προσπαθούμε να αποφύγουμε- δεν είναι αυτό που παρουσιάζουν η νέα γενιά...
Τα σέβη μου.

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα. και τώρα έχουμε χαφιέδες και μάλιστα, σε χειρότερη μορφή και εξάπλωση σε σύγκριση με 40 χρόνια πριν. τότε τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα, τα όρια ήταν πιο διακριτά...τώρα υποτίθεται πως έχουμε δημοκρατία και οι χαφιέδες υπάρχουν ανάμεσά μας. τότε ήταν χούντα...ήταν λογικό να υπάρχουν χαφιέδες. τώρα;;;

Helix Nebulae είπε...

Πολλά και ενδιαφέροντα σχόλια σήμερα. Φαίνεται πως η χούντα δεν είναι τελικά τόσο μακρινή υπόθεση όσο κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε.

@πάνος
Έχεις δίκιο, είναι παρήγορο το γεγονός ότι τα νέα παιδιά βλέπουν πιο εύκολα την ουσία από τις υπεραπλουστευμένες σχηματοποιήσεις των λιγότερο νέων. Το κείμενο του cyrus δεν το έχω διαβάσει, θα το ψάξω όμως - κρίμα που δεν έβαλες ένα λινκ. Σ' ευχαριστώ πολύ που αναφέρεις αυτό εδώ το post στο blog σου :)

@industrialdaisies
Καλωσόρισες. Καταλαβαίνω για ποιό λόγο ακούγεσαι επιθετική και δε σε παρεξηγώ καθόλου. Καλά κάνεις. Επειδή τυχαίνει να έχω επαφή με τη γενιά των σημερινών εφήβων και κάτι, γνωρίζω κι εγώ ότι δεν είναι όλοι τους λοβοτομημένοι καταναλωτές. Πολλά παιδιά μάλιστα είναι εξαιρετικά συνειδητοποιημένα και ώριμα για την ηλικία τους, ενώ η όποια πολιτικοποίηση τους επικεντρώνεται σε ιδεολογικές ρίζες κι όχι επιμέρους διατυπώσεις.

Από την άλλη μεριά, έχω την αίσθηση ότι οι νέοι που (δικαιολογημένα) αντιδρούν είναι διασπασμένοι, αποκομμένοι από την (συντηρητική μέχρι αηδίας) κοινωνία, φοβισμένοι από ένα μέλλον χωρίς ελπίδα. Μακάρι να ήξερα ποιά είναι η λύση, ποιά είναι η αλήθεια, ποιός είναι ο δρόμος που θα οδηγήσει σε ρήξεις με αποτέλεσμα. Ζούμε όμως σε μια εποχή όπου (καλώς ή κακώς) δεν υπάρχουν πια τίμια λάβαρα για να σηκώσει κανείς, μόνο σταυροί για να κουβαλήσει. Θα έρθει όμως η μέρα που θα έρθει ο κόσμος ανάποδα, και κάτι μου λέει ότι η δική σου γενιά θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Εκ μέρους της δικής μου γενιάς και όσων προηγήθηκαν, σου ζητάω συγγνώμη που τα κάναμε έτσι σκατά και σας αφήνουμε να βγάλετε μόνοι σας το φίδι από την τρύπα. Να ξέρετε μόνο πως κάποιοι από εμάς είναι ακόμα δίπλα σας. Καλή τύχη (θα την χρειαστείτε).

@ahepas
Τώρα έχουμε ελεύθερη αγορά και οι χαφιέδες προστατεύουν τα καταναλωτικά μας δικαιώματα, μέχρι οι μεγαλοπαπατζήδες να μας φάνε και το τελευταίο ευρώ που θα απομείνει στην τσέπη μας.

Τώρα έχουμε δημοκρατία opos ameriki, με δύο σχεδόν (αλλά όχι ακριβώς) εντελώς ίδια κόμματα εξουσίας - συντηρητικά και ξεπουλημένα (οι υπόλοιποι είναι τρομοκράτες, πέρα από τους ακροδεξιούς τραμπούκους που προασπίζονται με αυτοθυσία το καλό του έθνους μας).

Τώρα έχουμε τσουλέμπριτις, και μπορούμε να γίνουμε κι εμείς τσουλέμπριτι έτσι και αφήσουμε τους χαφιέδες να μας παρακολουθούν σε κάθε μας βήμα...

industrialdaisies είπε...

Συμφωνώ με όσα λέτε. Στις μαύρες μου πιστεύω οτι εμείς θα τα κάνουμε χειρότερα. Το γιατί είμαστε διασπασμένοι με πληγώνει και με θυμώνει όσο τίποτα. Αρνούμαι ούτως ή άλλως να λειτουργήσω μέσα από κόμματα και για αυτό μπορώ να εντοπίσω μέγαλο μέρος από το φταίξιμο στην στείρα νοοτροπία διαιώνισης κομματικών παθών μέσα από τους φοιτητές και τους νέους. Μόνο και μόνο από αυτό φοβάμαι ότι προδιαγράφεται ένα μελανό μέλλον. Προς το παρόν είμαστε νέοι όμως και δεν πρέπει να παραδώσουμε πνεύμα και νεύρο. Όσοι μπορούν ας το παλεύουν, είναι καλύτερα από το να χτίζουν τα Starbucks και να πιστεύουν πως πρέπει να γίνουν ο επόμενος Gates... Καληνύχτα σας!

Helix Nebulae είπε...

@industrialdaisies
Καληνύχτα μικρή και θυμωμένη επαναστάτρια με αιτία (και το καλό που σου θέλω, μην τολμήσεις να μου απευθυνθείς ξανά στον πληθυντικό :))

Ανώνυμος είπε...

Οι χουντικοί 40 χρόνια πρίν ήταν αναγνωρίσημοι...
Οι σημερινοί χουντικοί φοράν μανδύες και έχουν την τηλεόραση ...

Ανώνυμος είπε...

μπορεί να γεννήθηκες το 70 αλλά μίλησες στρωτά και επί της ουσίας. Ωραίο κείμενο αγαπητέ!

Helix Nebulae είπε...

@marado
Είναι μεταμοντέρνα η σημερινή χούντα. Με κοστουμαρισμένους δημοσιογράφους που προέρχονται από τον "προοδευτικό" χώρο, με δημοφιλείς "καλλιτέχνες" κατασκευασμένους σε εργαστήρια δισκογραφικών, με μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης που διατυμπανίζουν την ευημερία μιας διαπλεκόμενης ολιγαρχίας, με κάμερες και αστυνομικά μέτρα που παραβιάζουν ατομικές ελευθερίες "για το καλό μας". Σκέτη υποκρισία.

@ροΐδης
Σ' ευχαριστώ. Τι άλλο μπορώ να πω;

NinaC είπε...

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)))

ATHENA είπε...

ΜΠΡΑΒΟ !-)

Zaphod είπε...

Πολύ καλός...:-)

kira είπε...

Πολύ καλό ποστ. Θα στείλω την κόρη μου να το διαβάσει, αυτό και τα σχόλια του. Με συγκίνησε η industrialdaisies... Νομίζω όμως πως δυστυχώς είναι λίγοι οι νέοι που καταλαβαίνουν, και γι' αυτό φταίμε σίγουρα εμείς...
Για εμάς ποιός;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θα μείνω και θα προσυπογράψω όσα είπαν οι βιομηχανικές μαργαρίτες. Είναι κρίμα και το ζω καθημερινά. Σήμερα ζούμε δύο νέες χούντες. Όχι του στρατού αλλά της μονολιθικής τετράχρονης κυβέρνησης που μένει χωρίς καταλογισμό ευθυνών και αποφασίζει μόνη της για όλα αδιαφορώντας για αντιδράσεις (με το ίδιο ξύλο με τη χούντα -βλ. Κομοτηνή προχτές) και τη χούντα των καναλιών και των δημοσιογράφων (σε ρόλο παλιού μπάτσου).

Helix Nebulae είπε...

@composition doll
Είπαμε, ξεκουράσου! Τράβηξες πολλά για να ασχολείσαι με αβρότητες...

@athena
Ευχαριστώ πολύ, να μας ξανάρθετε :)

@zaphod
Καλά, σε σένα δε χρειάζονται ευχαριστίες. Σε λίγο θ' αρχίσω να σου κολλάω ένσημα :-ΡΡΡ

@kira
Δεν ξέρω τι ηλικία έχει η κόρη σου, πάντως ελπίζω να μη βιαστεί να μας κατηγορήσει για τον κόσμο που θα κληρονομήσει. Δεν έχει νόημα να ψάχνουμε να βρούμε τον φταίχτη, αλλά να καταφέρουμε να βρούμε τη διέξοδο από το πηχτό σκοτάδι που μας έχει καταπιεί. Καλωσόρισες :)

@δείμος του πολίτη
Βρε καλά κάνει και μας τα χώνει η industrialdaisies... Ανήκουμε σε μια γενιά που πίστεψε στο γιάπικο όνειρο, που γκρέμισε τον υπαρκτό σοσιαλισμό χωρίς να φροντίσει να τον αντικαταστήσει με κάτι άλλο, που αφέθηκε να καπελωθεί από όλες τις προηγούμενες και αρκέστηκε να παπαγαλίζει δανεικά τσιτάτα. Τουλάχιστον για κάποιους από εμάς δεν είναι ποτέ αργά...

Αβραάμ Ξένος είπε...

Μου ρίχνεις 5 χρονάκια αλλά σε νιώθω ρε φίλε. Εμένα με πήρε μπάλα ο απόηχος αλλά νιώθω τυχερός. Η συντήρηση και οι φασίζουσες και οι φασιστικές νοοτροπίες και πολιτικές είναι πάντα εδώ και ανακυκλώνονται. Ομοίως όμως δημιουργούν και τις συνθήκες για τα νέα κινήματα ανατροπής. Καμία ιστορική στιγμή δεν ήταν ευλογημένη μέσα στη μοναδικότητά της. Μακάρι να είμαστε εδώ όταν θα έρθουν οι επόμενες..