23 Απρ 2007

Τζαμπατζήδες όλου του κόσμου ενωθείτε

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ στο blogging είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει χρηματικό αντίτιμο. Δεν πληρώνεις για να διαβάσεις τι έχει γράψει ο άλλος, ούτε όμως πληρώνεσαι για να γράψεις εσύ κάτι. Ανεβάζεις φωτογραφίες, βλέπεις βίντεο, ακούς μουσικές, κι όλα αυτά με λογισμικό που χρησιμοποιείς νόμιμα, χωρίς να έχεις ξοδέψει φράγκο. Με δωρεάν e-mail κιόλας. Τζάμπα. Τόσος χρόνος και τόσος κόπος εντελώς τζάμπα. Δε χρειάζεται καν να διαθέτεις πιστωτική κάρτα για να ανοίξεις blog. Mόνο να πληρώνεις τη σύνδεση - που όσο πάει, φθηναίνει κι αυτή ακόμα. Με εξαίρεση κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις που τσιμπολογάνε από τις διαφημίσεις του google, υπάρχει εκεί έξω ένας ολόκληρος κόσμος που - επιτέλους - δε στηρίζεται στην οικονομική συναλλαγή.

Πρέπει να φαίνονται φρικωδώς σκανδαλώδη όλα αυτά για τους υπέρμαχους της "ελεύθερης αγοράς" και τους ευαγγελιστές του ηλεκτρονικού εμπορίου. Για όλους όσους οραματίζονταν ότι οι νέες τεχνολογίες θα φέρουν αμύθητα πλούτη στις τσέπες τους και θα ανοίξουν δρόμους για νέες επενδύσεις. Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες προσπαθούν να αντιδράσουν, προτείνοντας internet πολλαπλών ταχυτήτων - όπου φυσικά όποιος θέλει γρήγορη σύνδεση πρέπει να τα σκάσει χοντρά και όποιος επιμένει να μην πληρώνει πρέπει να πνιγεί στο spam και την ταλαιπωρία μέχρι να υποκύψει. Όμως οι ίδιοι οι χρήστες προλαβαίνουν και αντιστέκονται, μαζεύοντας εκατομμύρια υπογραφές για να διαμαρτυρηθούν. Απαιτούν ηλεκτρονική δημοκρατία, και ηλεκτρονική δημοκρατία σημαίνει πάνω απ' όλα ισότητα και ελεύθερη πρόσβαση για όλους. Τα παραδοσιακά κέντρα εξουσίας και χειραγώγησης έχουν σαστίσει. Τι σόι πελατειακές σχέσεις μπορείς να αναπτύξεις με τους τζαμπατζήδες; Πώς να παρασυρθείς στη διαπλοκή όταν δεν παίζουν λεφτά κάτω από το τραπέζι; Αργά ή γρήγορα κάποιοι θα επιχειρήσουν να ελέγξουν το μέσο και να απομυζήσουν όσους επικοινωνούν ελεύθερα με αυτό. Είναι στο χέρι μας να μην τους επιτρέψουμε να τα καταφέρουν.

Προς το παρόν, απολαμβάνουμε την ελευθερία μας από τη μάστιγα του χρήματος. Επικοινωνούμε μεταξύ μας χωρίς να μας κοστίζει τίποτα και ανταλλάσσουμε ιδέες, απόψεις, πληροφορίες, συναισθήματα. Τζάμπα, όπως τα πιτσιρίκια άλλων εποχών που σκαρφάλωναν στις μάντρες των θερινών σινεμά πατώντας ο ένας στους ώμους του άλλου. Αυτό θα πει πραγματική συμμετοχική δημοκρατία, αυτή είναι η ουσία της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Ανεξάρτητα από το πόσους επισκέπτες έχουμε στη σελίδα μας και πόσα σχόλια μας αφήνουν, είμαστε όλοι ίσοι όσον αφορά το οικονομικό όφελος ή τις ζημιές. Και είναι υπέροχο αυτό, γιατί δείχνει ότι τελικά μπορούν να υπάρξουν κοινωνίες - έστω και εικονικές - που δεν εξαρτώνται από δείκτες και τιμές για να επιβιώσουν. Ποιός ξέρει; Μπορεί να ανοίγει ο δρόμος για μία επιστροφή στις συναλλαγές σε είδος, όπως γινόταν παλιά στις κλειστές κοινότητες όπου υπήρχε ακόμα η έννοια "εμπιστοσύνη": δίνω κότες, παίρνω αλεύρι...

Θα είχε τρομερή πλάκα να ξεκινάγαμε ένα σύστημα ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών μέσω internet - χωρίς χρήματα, αποκλειστικά με βάση τις ανάγκες μας. Το κακό είναι πως υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με το blogging μπορούν να προσφέρουν πολύ εξειδικευμένες υπηρεσίες που ίσως να μη θέλει κανείς. Τι να τον κάνεις τον φιλόλογο ή τον κοινωνιολόγο όταν χρειάζεσαι υδραυλικό;

11 σχόλια:

industrialdaisies είπε...

Καλημέρα! Αν και εφιστώ την προσοχή όλων στο μάτι του Μεγάλου Αδερφού, που εδώ μέσα είναι η όρασή του περισσότερο οξεία απο ότι στον εξαποδώ(!) κόσμο, σε κάποια πράγματα που λες έχεις δίκιο. Όμως το internet ακόμα δεν έχουν καταφέρει να το καλουπώσουν επαρκώς -δεν είναι ότι δεν παλεύουν για αυτό ή ότι καθημερινά δεν τα καταφέρνουν όλο και περισσότερο.
Για άλλο λόγο σου γράφω όμως! Αν και κοπέλα, μην σε ξεγελά το νεαρότ ης ηλικίας μου ούτε τα πτυχία μου. Τα σκίζω και πετάω τη σκούφια μου αν είναι να σκαλίσω μερεμέτια. Φτιάχνω καζανάκια, βρύσες, καθαρίζω βίντεο (τα παλιά είναι η ειδικότης μου), ανοίγω υπολογιστές και σου φτιάχνω μηχάνημα τζιτζι σε χρόνο dt, βάφω τοίχους, σκαλίζω κήπους, συναρμολογώ έπιπλα, φτιάχνω σπασμένα ρολλά. Τι νομίζεις, οι τσαμπατζήδες εξ ανάγκης εξειδικεύονται! Όχι, που θα το καταντήσουμε το blogging άντρο της κουλτούρας! "Καρέκλαι, τραπέζιαααααα!"

Sissi Soko είπε...

Συμφωνώ εντελώς, όχι εν τέλη, αλλά εν αρχή.

Helix Nebulae είπε...

@industrialdaisies
Καλημέρα. Το μάτι είναι εντελώς γκαβό και πολλά έτη φωτός μακριά για να σε ανησυχεί η παρουσία του. Πιο πολύ εξυπηρετεί σαν φυλαχτό για τυχόν μάτιασμα.

Όσο για τις (εντυπωσιακές ομολογουμένως) ικανότητές σου, προτείνω να ανοίξουμε ένα καινούργιο blog μικρών αγγελιών, αποκλειστικά όμως σε επίπεδο ανταλλαγής υπηρεσιών (χωρίς χρήματα). Θα μπορείς να ξεβουλώνεις νεροχύτες για μια μακαρονάδα, ή να φτιάχνεις σπασμένα ρολλά με αντάλλαγμα ένα εντελώς άχρηστο κομοδίνο, το οποίο θα ανταλλάσσεις με κάποιον άλλο που θα το θέλει για να καταλήξεις με ένα ωραιότατο ζευγάρι γόβες που δε θα σου κάνουν...

@silvia okaliova
Για να σοβαρευτούμε λίγο, έχεις δίκιο που συμφωνείς με το πρώτο μέρος κι όχι με το τέλος του post, αφού αυτό που έχει σημασία είναι ότι στο internet προκύπτει ένα διαφορετικό ήθος, ξεχασμένο ίσως ανάμεσα στους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες. Παίζουμε για τη φανέλλα που έλεγαν και οι παλιοί ποδοσφαιριστές, για τη χαρά του παιχνιδιού κι όχι για τα πλούτη και την καριέρα.

Δε μπορούμε ενδεχομένως να καταργήσουμε την ύπαρξη του χρήματος, αλλά μπορούμε να επιστρέψουμε στους βασικούς λόγους για τους οποίους εφευρέθηκε: Μία κοινή μονάδα μέτρησης της εργασίας μας και των αποτελεσμάτων της, των υλικών και του κόστους παραγωγής. Ένας εύκολος τρόπος να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας, αντί να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Αυτό θα έπρεπε να είναι το χρήμα, κι όχι ένα μέσο καταπίεσης εξαιτίας της απληστίας των ψυχικά ασταθών κερδοσκόπων.

elafini είπε...

κι όμως δεν είναι κακή ιδέα..'ασε που έχει και σασπένς..ποτέ δεν ξέρεις τι θα παρουσιαστεί μπροστά σου...εγώ πάντως ανταλλάσω τις γνώσεις μου σε μαγικά τρικ. ξόρκια,κτλ..με..χμμμ..θα σκεφτώ κάτι..αααα...το καλύτερο πάντως το είδα σε ένα blog στην Αμερική που είχε banner για δωρεές...σκέφτομαι να βάλω κι εγώ ένα..χαχα...για να σοβαρευτώ κι εγώ, σίγουρα όταν δεν μπαίνει το χρήμα στη μέση ίσως τα πράγματα να είναι λίγο πιο αγνά..αν και πάντα θα υπάρχει κάτι άλλο σκοτεινό (βλέπε κόντρες, εγωισμοί)...ουπς..πελάτης για τα μαγικά...γειααααά

industrialdaisies είπε...

Αφού μιλάμε για το ωραίο ιντερνετ να μην στο χαλάσω,ε; Με τις λίστες αντιφρονούντων που έχει παραδώσει γιαχου και γούγλης σε κυβερνήσεις, με τις λίστες φακελώματος ip, με τις συνεργασίε με το εφ μπι αϊ (στο διάολο) και σια.... Αστο καλύτερα, ρομαντικά είναι καλύτερα σήμερα, με έπεισες. Άνθρωποι κινούμαστε εδώ μέσα κι αυτό κανείς δεν θα μας κάνει να το αλλάξουμε...

Helix Nebulae είπε...

@elafini
Δε χρειάζεται να ξαναπληρώσεις καφέ (ελληνικό τουλάχιστον). Θα μας τον διαβάζεις και θα τον κερνάμε εμείς. Όσο για τους εγωισμούς κλπ, φυσικά υπάρχουν. Αλλά τουλάχιστον τις περισσότερες φορές έχουν να κάνουν με προσωπικές εμπάθειες και αντιπάθειες, κι όχι με οικονομικά συμφέροντα.

@industrialdaisies
Μη χαλιέσαι. Κι αυτό τζάμπα είναι. Φυσικά και συμβαίνουν όλα όσα αναφέρεις, κι ακόμα περισσότερα. Δεν είμαι αφελής να πιστεύω ότι ο κόσμος του internet είναι αγγελικά πλασμένος. Από την άλλη, χαίρομαι να ανακαλύπτω ότι το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης και καταστολής έχει κενά. Χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους να εργάζονται για κάτι που πιστεύουν αφιλοκερδώς, να θέλουν και να μπορούν να προσφέρουν με μόνο αντάλλαγμα κάποιο νεφελώδες ψυχολογικό ώφελος.

Υπάρχει ελπίδα. Βαθιά μέσα στο κουτί, τσακισμένη, βιασμένη, ματωμένη, αλλά ακόμα ζωντανή.

αμμος είπε...

Θα συμπαραταχθώ με την industrialdaisies σε όλα: και φιλολογικές αναλύσεις κάνω και καζανάκια φτιάχνω και παπουτσάκια ωραιότατα μαγειρεύω και το Μεγάλο Αδελφό πάνω από το κεφάλι μου τον βλέπω. Την καλησπέρα μου.

Helix Nebulae είπε...

@αμμος
Αιπηδοί ταιλεφτέα παρατειρό κάπχηα σωβαρά προβλύματα γλοσικείς αιπάρκηας ωρισμαίνον μπλώγγερζ, πησταίβο πος θα ίνε πολλεί χρίσημες ι ηπυρεσίες σου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό είναι το καλό. Η επανάσταση των μεσαιοαστών που φέρονται ως λούμπεν προλεταριάτο. Όλα τζάμπα ή πειρατικά.

Rodia είπε...

Ωραία η ιδέα περί ανταλλαγής γνώσεων και υπηρεσιών. Δεν την επεκτείνουμε και σε ανταλλαγή πραγμάτων που είναι και κάτι τι...πιο απτό..?
Οταν ήταν μικρά τα παιδιά μου, συμμετείχα σε μια ομάδα όπου ανταλλάσσαμε παιδικά ρουχαλάκια. Τα ρούχα αυτά δεν προλαβαίνουν να φορεθούν πολύ και να λιώσουν, έτσι, είναι κρίμα να πετιούνται. Οι περισσότερες μαμάδες δεν γνωριζόμασταν καν μεταξύ μας! Συνδετικός κρίκος ήταν μια... άγαμη(!) κοινή γνωστή, που διακινούσε το "υλικό" από χόμπυ. Γνώριζε ηλικίες παιδιών και γούστα μαμάδων και πετύχαινε ικανοποιητική διανομη.

Στα υδραυλικά είμαι "μανούλα", αλλά έχω πρόβλημα με τα βιβλία και περιοδικά ειδικών γνώσεων και αντικειμένου, τα οποία θέλω να χαρίσω κάπου που να "πιάσουν τόπο". Το να τα ανταλλάξω με κάτι άλλο εξίσου άχρηστο για όποιον το διαθέτει αλλά χρήσιμο σε μένα, είναι μια πολύ καλή ιδέα.

Helix Nebulae είπε...

Κοίτα να δεις που τελικά θα γίνει μόδα η ανταλλαγή. Και γιατί όχι;

@δείμος του πολίτη
OK, το ξεκινάμε τότε. Αγγελίες, προσφορά και ζήτηση, ό,τι γουστάρετε. Άσε που θα κάνει καλό και στη σύσφιξη σχέσεων ;)

@ροδιά
Αυτό με τα παιδικά ρουχαλάκια είναι πολύ καλή ιδέα. Στο κάτω-κάτω, μεγαλώσαμε με αυτή τη νοοτροπία. Εσύ που είσαι ειδική στα πολλαπλά blogs, δεν φτιάχνεις κι ένα διαδικτυακό παζάρι; Χαμός θα γίνει.

Το αφεντικό τρελλάθηκε!!!