Η επίθεση της βιομηχανικής μαργαρίτας

"Δεν έχω τίποτα να πω. Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στις τόσες γραμμές που έχουν γραφτεί για την περίοδο της δικτατορίας. Δεν ζούσα τότε. Εξ ακοής ξέρω κάποια πράγματα. Από διαβάσματα δικά μου κάποια ακόμα. Άρα δεν θα γράψω για αυτήν τη χούντα.
Θα γράψω, όμως, για μια άλλη χούντα. Μια χούντα που δεν έχει μία μόνο θλιβερή επέτειο, ούτε περνά από δίκη. Θα γράψω για τον φασισμό όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι στο σήμερα, στο εδώ. Έτσι το ζω. Έτσι το παρατηρώ. Να το ξορκίσω δεν ξέρω. Να το παλέψω προσπαθώ."

Είπα κι εγώ να χαλαρώσω λίγο και να γράψω ένα αισιόδοξο κείμενο, αλλά τελικά δε μ' αφήνουν να αγιάσω. Διάβασα μόλις ένα δημοσίευμα της industrialdaisies, το οποίο πολύ θα ήθελα να έχω γράψει εγώ αλλά ευτυχώς με πρόλαβε και το έγραψε εκείνη. Και λέω ευτυχώς, γιατί είναι το οργισμένο κείμενο ενός νέου ανθρώπου που βλέπει με καθαρό βλέμμα και δε χαρίζεται σε κανέναν. Πιστεύω ότι αξίζει να το διαβάσετε.