2 Φεβ 2007

Τα τείχη της Μπλογκόνιας



























Τέτοιο κόλλημα με τον υπολογιστή έχω να το πάθω από τότε που έπαιζα Age of Empires. Το ΙΙ για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το ευγενές άθλημα του blogging μοιάζει αρκετά με τα παιχνίδια στρατηγικής. Και - όπως ακριβώς αυτά - δεν είναι και τόσο ευγενές πάντα. Ίσως να μην είμαι ειδικός στην ιστορία του blogging, ούτε του παγκόσμιου, ούτε του εγχώριου (τι εγχώριου δηλαδή, που οι μισοί σχεδόν μπαίνουν στη σελίδα μου από τη Γερμανία, την Αγγλία, την Αμερική, κλπ), ωστόσο παρά τα λίγα που γνωρίζω γι' αυτό το "παιχνίδι" πιστεύω ότι μπορώ να βγάλω κάποια - έστω και πρόωρα - συμπεράσματα.

Δεν θεωρώ ότι είναι τυχαίο πως μου θυμίζει πολύ παιχνίδια στρατηγικής. Έχεις μια αχανή χώρα (ας τη βαφτίσουμε Μπλογκολάνδη, που παραπέμπει και σε μεσαιωνικό παραμύθι), αποκτάς ξαφνικά μια δική σου περιοχή, κι αρχίζεις να χτίζεις. Κειμενάκια, φωτογραφίες, "δείτε ένα βίντεο", "ακούστε αυτό το κομμάτι", "περάστε από αυτά τα links", κλπ. Σπιτάκια, κάστρα και τείχη. Σιγά-σιγά, αρχίζουν κι έρχονται οι πρώτες αναγνωριστικές επισκέψεις. Κάνεις μερικές συμμαχίες, που - στην αρχή τουλάχιστον - είναι ακόμα επισφαλείς. Βιάζεσαι στο μεταξύ να ολοκληρώσεις την οχύρωση σου. Επιχειρήματα, λεκτικά παιχνίδια, τσιτάτα και λογοτεχνικές αναφορές που θα λειτουργήσουν σαν παγίδες. Παράλληλα, πετάγεσαι κι εσύ να εξερευνήσεις τη γύρω περιοχή, κι ανακαλύπτεις θησαυρoύς που θέλεις άλλοτε να τους μοιραστείς κι άλλοτε να τους κατακτήσεις. Ανακαλύπτεις κι αντιπάλους όμως, δράκους φοβερούς με στρατιές καλά εξοπλισμένες - με λίγη εξυπνάδα, φροντίζεις να μην τους προκαλέσεις μέχρι να είσαι έτοιμος.

Έτοιμος για τί πράγμα όμως; Για τον όποιο ανώνυμο περαστικό αποφασίσει να σε βρίσει; Αυτούς τους απωθείς εύκολα με λίγα μόνο βέλη, σαν τους περιπλανώμενους λύκους που λυμαίνονται τα φηφιακά βοσκοτόπια σου. Όχι, περιμένεις κάποιον άξιο αντίπαλο που στο μεταξύ θα έχει οχυρωθεί κι αυτός, θα έχει χτίσει τις βάσεις και τους στρατώνες του, από όπου θα μπορεί να σου εξαπολύει απανωτές επιθέσεις. Τα όπλα είναι πολλά και εξελίξιμα, ενώ επιτρέπονται ακόμα και χτυπήματα κάτω από τη μέση. Πετάς μια εξυπνάδα σε ένα σχόλιο κάπου για να σε προσέξουν, έρχεται ο άλλος να δει τι γράφεις εσύ και αρχίζει να σου γκρεμίζει ένα διήγημα. Του εκτοξεύεις ριπές από κλασικούς φιλόσοφους και αρχαίους τραγωδούς. Φεύγει, αλλά θα ξανάρθει. Πρέπει τώρα εσύ να πας από εκεί, κι εκεί, κι αλλού, κι ακόμα παραπέρα (γιατί ανοίγεις πολλά μέτωπα ταυτόχρονα προκειμένου να βρεις χώρο να επεκταθείς) και να σφάξεις τα γυναικόπαιδα. Βρίσκεις την καημένη την κοπελίτσα που έχει ρομαντική ψυχούλα και μπήκε να γράψει ένα ποιητικό σχόλιο κάπου και της παίρνεις το σκαλπ επιτόπου. Σατανικό. Του κόβεις τον ανεφοδιασμό από αναγνώστες και τους παίρνεις εσύ αιχμαλώτους. Οι αντίπαλοι αντιστέκονται, κάποιοι αρχίζουν και καταρρέουν, μερικοί όμως είναι πιο παλιοί από σένα, έχουν μεγαλύτερα κάστρα και καλύτερη τεχνολογία για να σε καταστρέψουν. Μαζί ή ανεξάρτητα, οργανώνουν μια μικρή εκστρατεία εναντίον σου.

Ας είναι καλά τα τείχη της Μπλογκόνιας, της μυθικής πρωτεύουσας της Μπλογκολάνδης. Βάζεις μετρητές επισκεψιμότητας και τους "πειράζεις" λίγο για να φανούν περισσότεροι οι στρατιώτες σου, αρχίζεις κι αναλύεις τη στρατηγική τους, εντοπίζοντας από που μπήκανε, τι ώρα, πόσες φορές ανοίξανε τη σελίδα σου, στα πόσα GHz "τρέχει" ο υπολογιστής τους. Αν είσαι μάγος κι έχεις μάθει να φτιάχνεις ιούς, τους αμολάς δεξιά κι αριστερά σαν μεσαιωνικές κατάρες. Ή αν έχεις αρκετή ξυλεία, μπορείς να κατασκευάσεις έναν δούρειο ίππο που θα κάνει αντιπερισπασμό στη δική τους πόλη. Διαφορετικά, ελπίζεις να κρατήσουν τα τείχη σου και να σου φτάσει ο καφές και τα τσιγάρα. Παράλληλα ανεβάζεις ένα τεράστιας έκτασης σεντόνι, ένα περίπλοκο στρατήγημα που θα σβήσει κάθε εχθρική επίθεση. Ή έτσι νομίζεις τουλάχιστον, γιατί την άλλη μέρα αντικρύζεις τα αποκαΐδια του από ένα και μόνο δολοφονικό comment.

Πάνω που οι εχθροί έχουν αρχίσει να σκαρφαλώνουν στις πολεμίστρες σου και πιστεύεις ότι όλα έχουν χαθεί, καταφτάνουν οι ενισχύσεις. Οι παλιοί σου σύμμαχοι, πιστοί μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, κατατροπώνουν με αποφασιστική επιχειρηματολογία τα ηλεκτρονικά στρατιωτάκια των εισβολέων. Κάποιος μάλιστα τους χλευάζει καθώς υποχωρούν άτακτα, πετώντας τους μια ατάκα μεγάλου σημειολόγου. Λες να είναι ο ίδιος που αργότερα θα συνθλίψει χυδαία ένα από τα καλύτερα σου ποιήματα; Κάνεις την καρδιά σου πέτρα, μετράς τις απώλειες και συνεχίζεις να χτίζεις, να κατακτάς και να προοδεύεις. Όπως έλεγαν και στον Higlander: "There will be only one!"

Είναι πόλεμος εκεί έξω αδέλφια. Παριστάνουμε τους περισπούδαστους φιλόσοφους και τους χαρισματικούς καλλιτέχνες, τους γίγαντες της πολιτικής ανάλυσης και τους γελωτοποιούς της αυλής. Στην πραγματικότητα όμως, είμαστε περιχαρακωμένοι πίσω από τα μικρά μας φηφιακά τείχη, ενώ στα βάθη της ψυχής μας όλοι κρύβουμε έναν μικρό κι ανελέητο ιμπεριαλιστή πολέμαρχο που διψάει για αναγνώριση.

Αφιερωμένο στους ταπεινούς και καταφρονεμένους μπλόγκερ που δεν καταδέχτηκαν ποτέ να παίξουν παιχνίδια στρατηγικής και προτίμησαν να αφήσουν την ψυχή τους εκτεθειμένη στα ελάχιστα και σποραδικά κλικ των ειρηνικών περιηγητών.

28 σχόλια:

Rodia είπε...

Φαίνεται τελικά ότι έπαιζα Ρόλερ Κόστερ, ε..?

Φοβερό ποστ!:-) Πρέπει να μείνει στην ιστορία, για τούτο ιδρύω νέα στήλη με τα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΟΣΤΑΚΙΑ

..όλο και απλώνομαι.. χαχαχαχαχα

Lex_Luthor06 είπε...

Μακριά απο ατο το ορυχείο , εγώ το είδα πρώτος.

:-)

A.F.Marx είπε...

Is it a blog eat blog world φίλε Helix;
Εύχομαι, όχι.

Helix Nebulae είπε...

@Ροδιά
Αν ήμουν μετριόφρων θα κοκκίνιζα :-Ρ
Καλή η ιδέα για ένα πολυσυλλεκτικό site με ιστορικά ή μη ποστάκια και διάφορες κατηγορίες θεματολογίας. Θέλει συλλογική δουλειά όμως, υπομονή και αφοσίωση.
Όχι σαν μερικούς-μερικούς που συμπεριφέρονται σαν Μογγόλοι επιδρομείς :-ΡΡΡ

@lex_luthor06
Εδώ καίγονται οι φάρμες σου κι εσύ ονειρεύεσαι ορυχεία;

@a.f.marx
Εμπρός των blogs οι πεινασμένοι...

ange-ta είπε...

Μ αρέσει το lay-out σου. δηλαδή το look ελληνιστί.
Το βρήκες έτοιμο ή το έφτιαξες μόνο σου?

elafini είπε...

εγώ ένας ταπεινός κακοφωνίξ είμαι μόνο...χαχα

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,
Πω πω, γιατί δεν τα είχα πολυπροσέξει όλα αυτά; (πέρα από κάτι αδέσποτες, που κυκλοφορούσαν γύρω γύρω, περί επισκεψιμότητας κλπ)
Δεν μπήκα στο μπλογκιν για να δημιουργήσω εχθρούς και ελπίζω άθελά μου να μην το έχω κάνει.

Προς Ροδιά: Υπέροχη ιδέα.

Erwtas Stomaxhs είπε...

πολύ πετυχημένες οι παρατηρήσεις σου!

Ωστόσο γνωρίζω κάποιους που ασχολήθηκαν με παιχνίδια στρατηγικής με μόνο σκοπό να χτίσουν μια πόλη να φτιάξουν φάρμες και λατομεία, να κάνουν στρατό κτλ. μόνο και μόνο για έχουν να τα βλέπουν χωρίς καμιά διάθεση για πόλεμο...

ΥΓ. τα συγχαρητήριά μου για το προηγούμενο ποστ σου.

ion είπε...

δεν γίνεται να ξεφύγεις απο τις συνήθειες του ανθρωπινου είδους.. δυστυχώς η ανάγκη να επιβεβαιωνεται με επισκέψεις η κατα τα άλλα αυθόρμητα χτισμένη μπλογκοφωλιά μας είναι η ίδια ανάγκη που μας ποτίζει καθημερινά,για κάποιους λέγεται επικοινωνία-επαφή και για άλλους επιβεβαίωση - προβολή της μάταιας φιλοδοξίας -της υπέρμετρης αίσθησης του εγώ τους.

όσοι πουλάνε υπάρχουν.
όσοι δεν ακούγονται σιωπούν?

(μαζί σου πάντως.)

Xνούδι είπε...

Πόσο σωστά τα λέτε αγαπητέ Helix. Κάνω ένα απολύτως ειρηνικό κλικ και σας αφήνω τα λόγια μου εδώ.
Μαζί με τις καλημέρες μου.

(H ποίηση που με παραπέμψατε να διαβάσω, εξαιρετική).

Ανώνυμος είπε...

Στους μπλογκοπολέμους νομίζω ότι μπαίνουμε σε φάση World of Warcraft. Κάνουν group οι μάγοι της ευαισθησίας - λογοτεχνίας και οι πολεμιστές των απόψεων και επιτίθενται στο μεγάλο κακό τέρας.

Δεν έχεις μήνα ακόμα στην μπλογκόσφαιρα και ήδη φτιάχνεις οξυδερκείς αλληγορίες. Επειδή φαίνεσαι ξύπνιο παλικάρι, να σε παντρέψουμε με την κόρη μου για να σταθεροποιήσουμε τη συμμαχία;

Helix Nebulae είπε...

@ange-ta:
Πρώτα απ' όλα, μια χαρά το βρίσκω αισθητικά το δικό σου site. Σε έβαλα και link μόλις είδα τη φωτογραφία του φιλαναγνώστη αρχηγού (http://ange-ta.blogspot.com/2006/12/blog-post_16.html.) Το layout το έφτιαξα με τις ετοιματζίδικες επιλογές του blogspot (templates, κλπ.)

@elafini:
Έτσι λέμε όλοι στην αρχή :-Ρ

@ντροπαλός, έρωτας, ion, χνούδι:
Σας πιστεύω για τις ειρηνικές προθέσεις σας και συμφωνώ ότι δεν λειτουργούν όλοι ανταγωνιστικά, ούτε έχουν όλοι τον υπέρμετρο εγωισμό για να θέλουν να κυριαρχήσουν στη Μπλογκολάνδη. Και σιγά την κυριαρχία δηλαδή. Και να καταφέρεις να έχεις 1.500 επισκέπτες τη μέρα, τι έγινε; Ούτε πλούσιος θα γίνεις, ούτε πρωθυπουργός της χώρας.
Πάντως αν κοιτάξετε γύρω σας θα δείτε πολλούς ομηρικούς καβγάδες και κακεντρεχή ξεκατινιάσματα. Όντως πουλάνε δυστυχώς, και ικανοποιούν και τα κόμπλεξ του κάθε πικραμένου.

ange-ta είπε...

ομοίως σε λινκάρισα ώς supernove

funEL είπε...

+BLOGIOKOPSONTEKNON+

Zaphod είπε...

Ρε τί μου θύμησες με το Age II ... εποχές και αυτές....συμφωνούμε φαντάζομαι πως είναι το καλύτερο strategy ever... τώρα όσον αφορά το θέμα, δεν έχεις και άδικο αλλά νομίζω πως ελαφρώς υπερβάλλεις...

Υ.Γ. : Πάντως έχεις δίκιο για την τεχνική 'καταστροφής' που περιγράφεις...δουλεύει και ομολογώ πως έχω μπει στον πειρασμό για κάποιους που θεωρώ.....καταλαβαίνεις. Πάντως ακόμα αντιστέκομαι και το παίζω υπεράνω (λες να χτίζω φάρμες και να καβατζώνομαι;)

Helix Nebulae είπε...

@άμμος (aka re di deserto)
Είσθε οξυδερκέστερος μου διότι ατενίζετε το μέλλον. Ισχύς εν τη ενώσει. Όσο για την κορούλα σας, αν εννοείται τη δηλητηριώδη περικοκλάδα που δημοσιεύετε σήμερα, ευχαριστώ αλλά είμαι λογοδοσμένος.

@funEL
+o Κύριος μετά σου+
(ή ο κύριος με τα σου, τα εκλέρ, και τα φοντανάκια)

@Zaphod
Φυσικά και υπερβάλλω, τι σόι αλληγορία θα ήταν αλλιώς; Για καλό και για κακό όμως, διαθέτω "πύρινα τείχη" ;-D

speira είπε...

Είχα σκοπο να γράψω κατι παρόμοιο, αλλά χαλάλι σου. Τα είπες και ξεθύμανα.

elafini είπε...

έχεις δίκιο..ήδη άρχισα να λιγουρεύομαι εκείνο το παραθαλάσσιο καστράκι σου :P

Ανώνυμος είπε...

από τα απολαυστικότερα ποστ των τελευταίων ημερών και δεν υπερβάλω!

είμαστε όπως μας βλέπουμε φίλε Helix!

Marina είπε...

Η Μπλογκολάνδη θα μπορούσε να είναι η Γή του σήμερα με κόσμο και κοσμάκη, με ειρήνη και σφαγές.
Σε μικρογραφία.
Το κείμενό σου απο τα ωραιότερα που έχω διαβάσει.

Helix Nebulae είπε...

@ Σπείρα, Ροΐδης, Μαρίνα
Έτσι όπως πάτε θα καταφέρετε το ακατόρθωτο - να κοκκινίσω :)
Η συμμαχία πάντως έκλεισε. Μένουν τα διαδικαστικά (ουισκάκι και ξηροκάρπια - όπως λέμε γη και ύδωρ).

@elafini
Τσέκαρε λίγο τι γίνεται με το blog σου, κάθε φορά που προσπαθώ να μπω ο υπολογιστής μου αρχίζει να σέρνεται και αναγκάζομαι να τα κλείσω όλα :(

elafini είπε...

φαίνεται πως τα παιδιά με τις πανοπλίες εκεί πάνω στις πολεμίστρες κάνουν καλή δουλειά...χμμμ..οκ..μπορείς να περάσεις

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Helix το post σου απίστευτο!
Και πάνω από όλα ειλικρινές!
Ό,τι links και να ΄χουμε,όποια και αν είναι τα post μας,ακόμη και αν τα hits μας φθάνουν σε εξωπραγματικά νούμερα "είμαστε ό,τι γράφουμε" και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε.

Χαίρομαι πολύ κάθε φορά που ανακαλύπτω γωνιές σαν και αυτές and i really mean it.

Ανώνυμος είπε...

Άφωνος

Ανώνυμος είπε...

ωραίο ποστ.

Sia+Meza είπε...

Πωπω καλε τι ωραιο ποστ εισαι ο καλυτερος! Τωρα θα με βαλεις στα λινκ σου?
Αλλη τακτικη, Μπλιαχ, τι μαλακιες λες, πφιου,παω να διαβασω Ελυτη και να κλαψω.

Σοβαρα τωρα(λεμε τωρα), απολαυστικοτατο

Helix Nebulae είπε...

@elafini
Εξακολουθεί να σέρνεται ο browser με το που μπαίνω στη σελίδα σου :(

@arturo, παράφωνος, dark angel, sia+meza
Ο λαός της Μπλογκόνιας σας ευχαριστεί για τα καλά σας λόγια :)))

Τίποτα είπε...

Τόσο χάλια είμαστε; Μάλλον, ε;