15 Φεβ 2007

Η νύχτα με τις μάσκες













Μέσα σου μπορεί να νιώθεις θλίψη και προς τα έξω να συμπεριφέρεσαι σαν κλόουν. Ή το αντίστροφο. Μπορεί για τους άλλους να δείχνεις δειλός αλλά κατά βάθος ξέρεις ότι είσαι ένας ατρόμητος ήρωας. Ή το αντίστροφο. Φαίνεσαι τίμια αλλά είσαι πρόστυχη και υστερόβουλη, ο δε πανίσχυρος Καίσαρας που έχεις για σύζυγο είναι ένα φοβισμένο κι ανασφαλές υποχείριο. Ή το αντίστροφο. Όλοι φοράμε προσωπεία και υποδυόμαστε ρόλους. Υποκρινόμαστε ακόμα κι όταν δεν το συνειδητοποιούμε. Καθημερινά. Όλοι μας έχουμε έναν εσωτερικό εαυτό που μόνον εμείς γνωρίζουμε και μπορούμε να αφουγκραστούμε, ενώ αναγκαστικά κατασκευάζουμε έναν ή περισσότερους εξωτερικούς εαυτούς για να επικοινωνούμε με τον υπόλοιπο κόσμο. Βάζουμε άλλη μάσκα για τους γονείς, άλλη για τον σύντροφο, άλλη για τον πελάτη, άλλη για τον ζητιάνο. Συνειδητά ή υποσυνείδητα και πάντοτε ανάλογα με την περίσταση.

Είμαστε όλοι υποκριτές λοιπόν; Απολύτως, αλλά δεν πρέπει να μιλάμε για καλό ή κακό, ηθικό ή ανήθικο. Είναι στη φύση μας να είμαστε υποκριτές. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη κοινωνίας. Φανταστείτε μόνο τι θα συνέβαινε έτσι και μία ημέρα εκφράζαμε αυθόρμητα τα πραγματικά μας συναισθήματα. Βρίζαμε το αφεντικό μας, την πέφταμε στην κοπέλα του κολλητού μας, κλέβαμε την τράπεζα ή ανεβαίναμε στην ταράτσα για να προσπαθήσουμε να πετάξουμε. Δυστυχώς ή ευτυχώς, έχουμε μάθει να καταπιέζουμε τους εσωτερικούς εαυτούς και να εμπιστευόμαστε υπερβολικά τους εξωτερικούς. Έχουμε συνηθίσει να κρίνουμε και να κρινόμαστε από τις πράξεις και τα λόγια, όχι από τα συναισθήματα και τα όνειρα. Σαν αποτέλεσμα, καταλήγουμε να κυκλοφορούμε με πλαστές ταυτότητες και να θεωρούμε ψυχοπαθείς όσους δυσκολεύονται να κατασκευάσουν προστατευτικά στεγανά ανάμεσα στους διαφορετικούς εαυτούς τους. Φτάνουμε να περιθωριοποιούμε όλους όσους αντιτίθενται στις κυρίαρχες τάσεις και τα καθιερωμένα πρωτόκολλα συμπεριφοράς. Λες κι εμείς που φοράμε μάσκες είμαστε καλύτεροι...

Ο θαυμαστός κόσμος του internet άνοιξε νέους ορίζοντες στο παιχνίδι των μεταμφιέσεων. Ο παράδεισος της ανωνυμίας. Υιοθετούμε πλέον με ευκολία όποια περσόνα μας κάνει κέφι, κάποιες φορές μάλιστα περισσότερες από μία. Η υποτιθέμενη νυμφομανής μπορεί να είναι ένας φαλακρός με μπάκα, ο σκληρός ροκάς μία ανέραστη γεροντοκόρη, ο σοφός γκουρού ένα κακομαθημένο μαθητούδι. Εξωτικά ψευδώνυμα, ευφάνταστοι τεχνητοί κόσμοι και κρυφά απωθημένα. Δεν χρειάζεται να ντυθούμε κάτι ξεχωριστό τις απόκριες, για μας κάθε μέρα είναι απόκριες. Το ανησυχητικό είναι πως μερικές φορές παίρνουμε το παιχνίδι πολύ στα σοβαρά, φτάνοντας να παραγκωνίσουμε τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό εαυτό μας για χάρη μιας ψηφιακής προβολής των φαντασιώσεων μας. Πόσο αμήχανες είναι όλες αυτές οι συναντήσεις από κοντά την πρώτη φορά, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Πόσο ανέμελοι κι ελεύθεροι νιώθουμε όταν παίζουμε τους μασκαράδες σε πάρτυ μεταμφιεσμένων. Και πόσο ταιριαστό είναι τελικά να διαδέχονται οι απόκριες τη γιορτή του αγίου Βαλεντίνου...

18 σχόλια:

Lex_Luthor06 είπε...

Φοβερή η τελευταία παρατήρηση.
:-)

funEL είπε...

Bάλτε search στη λέξη “απατεωνας” στο Google και απολαύστε το αποτέλεσμα

http://www.google.gr/search?sourceid=navclient&ie=UTF-8&rls=DVXA,DVXA:2005-28,DVXA:en&q=%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82

… όσο είναι καιρός γιατί Λιακόφιλοι στείλαν mail στο google.

+βλογιοκοψον+

Epsilon είπε...

Περί επιλογής πρόκειται ανάλογης των καταστάσεων, μιας επιλογής που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ακυρωθεί αν υπάρξει το ερέθισμα εκείνο, αυτή η μικρή ειδοποιός διαφορά που θα ρίξει τη μάσκα στην φωτιά.
Όλα είναι θέμα χρόνου, και το χειρότερο και το καλύτερο.

Ανώνυμος είπε...

Κι όπως είπαν οι μεγάλοι διαφωτιστές (μπλιααχ μπερπ μπερπ): Ανταλλάξαμε την ελευθερία μας, με κοινωνίες... Να τις χαιρόμαστε, αν φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε την υποκρισία φυσικό μας χαρακτηριστικό! Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς κύριε Έλικα!

αμμος είπε...

Και όπως λέει ο μπλόγκερ Nada με το που μπαίνεις στο μπλογκ του: Η υποκρισία είναι η βαζελίνη της κοινωνικής επαφής.
Την καλησπέρα μου, τέλειο κλείσιμο.

Helix Nebulae είπε...

@lex_luthor
Ερωτευμένοι μασκαράδες ;-)

@funel
+κονόμησον+

@epsilon
Δε νομίζω ότι μπορείς να κάψεις τις μάσκες τελείως, μπορείς μόνο να φροντίζεις να μοιάζουν μεταξύ τους, σαν διαφορετικές γκριμάτσες του ίδιου προσώπου.

@maya
Έχεις δίκιο ότι οι δυτικές τουλάχιστον κοινωνίες έχουν χτιστεί πάνω σε συμβάσεις ψεύτικης συμπεριφοράς, ετικέτες, κλπ. Τα διάφορα savoir vivre & savoir manger εφευρέθηκαν για να ξεχάσουμε τη ζωώδη καταγωγή μας, να διαχωρίσουμε τις κοινωνικές τάξεις και να μπορούμε να παίρνουμε τις πιο αναίσχυντες αποφάσεις φορώντας τα πιο ευγενικά χαμόγελα. Είναι αστείο από την άλλη μεριά το γεγονός ότι ένας "Έλικας" και μία "Μάγια" συζητάνε για την αμεσότητα και την ειλικρίνεια των ανθρώπινων σχέσεων ανταλλάσσοντας σχόλια σε ένα blog. Viva la revolution!

@αμμος
Είναι επώδυνο πράγμα η κοινωνική επαφή χωρίς κάποιου είδους λιπαντικό, όπως και η ερωτική επαφή χωρίς στοιχειώδη ειλικρίνεια.

Ανώνυμος είπε...

Είναι μια μορφή απόλυτης ίσως ελευθερίας η επιλογή της "μάσκας". Κάποιες φορές μάλιστα αυτό το προσωπείο δηλώνει τα πιο αληθινά στοιχεία. Αυτά τα στοιχεία που υπόκεινται σε νόμους προς αναγνώριση και συμμόρφωση. Δεν είναι οι μάσκες το κακό. Η αδυναμία κι η άρνηση μας να δούμε πίσω και μπροστά από αυτές είναι η μεγάλη παγίδα. Εξαιρετικός και αυτή τη φορά αγαπητέ Yperoptix.

Rodia είπε...

"..έχουμε έναν εσωτερικό εαυτό που μόνον εμείς γνωρίζουμε.." γράφεις και σχολιάζω: Μακάρι να τον γνωρίζαμε!!!

..όσο για τα περί υποκρισίας, η ειδικότης μου!:-Ρ χαχαχα! ΠΟΣΕΣ φορές θα το γράψω ότι η αντίφαση είναι εγγενές γνώρισμα του ανθρώπινου χαρακτήρα..? ε..? Να το επαναλάβω..? Το εμπεδώώώώωώσατεεεε..?

:-))))))))))) σμουτς!

Rodia είπε...

ΣΗΜ. το "εμπεδώσατε" σε ήχο τύπου Τζένης Καρέζη στο φιλμ "Δεσποινίς Διευθυντής".. μη παρεξηγηθούμε κιόλας..:-)

Фе́ммe скатале είπε...

Εγώ πάντως αποφάσισα να ντυθώ Μαρία φέτος

------ είπε...

Νομίζω πως το να υποκρινόμαστε φορές φορές ειναι ανθρώπινο και δουλεια της αυτάμυνάς μας.
Αλλα δεν υποκρινόμαστε και όλο τον καιρο...αμαν πια.

Helix Nebulae είπε...

@daedalean
"Δεν είναι οι μάσκες το κακό. Η αδυναμία κι η άρνηση μας να δούμε πίσω και μπροστά από αυτές είναι η μεγάλη παγίδα." Συμφωνώ απολύτως. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ειλικρινείς και δεν συνειδητοποιούμε πως οτιδήποτε κάνουμε διέπεται από κώδικες ηθικής και περνάει από φίλτρα αυτολογοκρισίας.

@ροδιά
Έχεις δίκιο. Δεν γνωρίζουμε πραγματικά ούτε τον εσωτερικό μας εαυτό. Απλά τον αισθανόμαστε. Δεν είμαι σίγουρος πως το κατάλαβα αυτό με την αντίφαση. Μπορείς να το επαναλάβεις;-ΡΡΡΡΡΡΡ

@Αντουανέτα
Ναι, αλλά ποιά Μαρία από όλες; Αντουανέτα; Πενταγιώτισσα; η άσχημη; Μαρία με τα κίτρινα; Μαγδαληνή; Παρθένος Μαρία; (καλά, στο τελευταίο δεν θα σε γνωρίσει κανένας) :-))

@Νανά
Εξαρτάται πως προσλαμβάνει κανείς τον όρο "υποκρισία". Με την έννοια του διπρόσωπου και ύπουλου καθάρματος, ασφαλώς και δεν είμαστε όλοι υποκριτές, κι ακόμα κι αυτοί που είναι δεν είναι συνέχεια. Εγώ χρησιμοποιώ τον όρο υποκρισία διαφορετικά όμως, εννοώντας ένα είδος έλλειψης αυτογνωσίας, τον οικειοθελή στρουθοκαμηλισμό μπροστά στον καθρέφτη. Είμαστε δηλαδή σαν κάποιους ηθοποιούς που δεν μπορούν να απεξαρτηθούν από τους θεατρινισμούς του ρόλου τους και τους μεταφέρουν στην προσωπική τους ζωή. Η μάσκα γίνεται το αληθινό πρόσωπο μας - όπως ακριβώς στον Μπάτμαν και τον Ζορρό.

------ είπε...

Οχι..οχι ..υποκρισία δεν εννοουσα το διπρόσωπο και ύπουλο κάθαρμα..σε καμια περίπτωση...
Απλά νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι (να αυτοεξαιρεθώ)που ξέρουν τί τους γίνεται ..ποιοι είναι....μέχρι που μπορούν να φτάσουν.
Τέλος πάντων μπορεί να κάνω λάθος, να τα βλέπω εγω έτσι...
Την καλημερα μου και καλό Σ-Κ-Δ

ange-ta είπε...

Λοιπόν θα σου πώ, ότι δεν πιστεύω τίποτε από όσα λές.
Και ξέρεις γιατί? Γιατί κανένας δεν ξεφεύγει από την αφεντιά του. Νομίζει ότι φοράει μάσκα, αλλά μπρίτσ! Εκεί είναι πάντα ξεβράκωτος! Πάντα αμόρφωτος, αν είναι τέτοιος, πάντα ξερόλας, αν είναι τέτοιος, πάντα σεμνός αν είναι τέτοιος, πάντα καλός, αν είναι τέτοιος. Και αν κάποιος θέλει να βάλει μία μάσκα, αυτή θα είναι η μάσκα της φάτσας του.
Μην ονειρεύεσαι να αλλάξεις, γιατί αυτό είναι το μόνο που είναι στα χέρια σου.
Οχι αγαπητέ μου,
κάνεις μεγάλο λάθος, νομίζω δηλαδή.

Helix Nebulae είπε...

Μια γρήγορη διευκρίνιση: Όσον αφορά στις έννοιες του "εσωτερικού" και "εξωτερικού" εαυτού, δανείστηκα την ορολογία από τον Ronald Laing (1927-89), Σκωτσέζο επιστήμονα που έγινε γνωστός ως "πάπας" του κινήματος της αντιψυχιατρικής. Σε επόμενο post θα αναφερθώ εκτενέστερα στο πολύ ενδιαφέρον έργο και την προσωπικότητα του.

Rodia είπε...

...για σκέψου και το βαρετό της περίπτωσης να είναι ένας άνθρωπος μέσα έξω ίδιος...
Αν μπορούσε δλδ να γυριστεί σαν ένα γάντι (ας πούμε) και να μην είχε ραφές και ατέλειες στη μέσα πλευρά του.
Υπάρχουν κάτι κεντήματα (δε θυμάμαι πώς τα λέν) που δεν έχουν "καλή" και "ανάποδη" και αυτό βολεύει τη νοικοκυρά επειδή όπως και να τα "στρώσει" δείχνουν όμορφα και τέλεια. Το ίδιο το κέντημα όμως δεινοπαθεί επειδή βρωμίζει κι από τις δυο πλευρές -ή οχι; ή δεν μας ενδιαφέρουν τι κάνουν τα κεντήματα;
Προτιμώ ένα λαμπερό κέντημα που στην "ανάποδη" πλευρά του υπάρχουν ένα σωρό κόμποι, δείγμα ότι παιδεύτηκε πολύ ο κατασκευαστής του να το κάνει τόσο όμορφο! Προτιμώ να φαίνεται ο παιδεμός δλδ...
Θα μου πεις ισως ότι μπορεί να παιδεύεται περισσότερο αυτός που κεντά ένα πανομοιότυπο πάνω και κάτω κέντημα, σιγουρα όμως αυτό πάσχει από έλλειψη φαντασίας, επειδή βασίζεται σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ τεχνική

:-))

Rodia είπε...

Α! μπορεί να γίνει κάτι με τα γράμματα των σχολίων; το μαύρο πάνω στο σκούρο φόντο με δυσκολεύει στην ανάγνωση και μου αρέσει να βλέπω τα σχόλια κάτω από το κείμενο...
(απαιτήσεις, ε, σε ξένο αχερώνα!)

Helix Nebulae είπε...

@ροδιά
1. Μου άρεσε ο παραλληλισμός με το κέντημα. Ούτως ή άλλως, δεν υποστηρίζω πως πρέπει να υπάρχει ταύτιση στο μέσα-έξω του εαυτού μας - κάτι τέτοιο νομίζω πως είναι αδύνατον άλλωστε. Το θέμα είναι ποως κάθε καλή κεντήστρα γνωρίζει εξίσου καλά την εσωτερική και την εξωτερική πλευρά του έργου της, ενώ εμείς έχουμε την τάση να συγχέουμε ή και να αγνοούμε τις διαφορές.
2. Για τα μαύρα γράμματα στα σχόλια δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω. Έχω επιλέξει στο template το λευκό σαν χρώμα για οποιοδήποτε κείμενο εμφανίζεται στη σελίδα μου. Κάθε πρόταση δεκτή :-)))